- Kategori
- Anılar
İki Çocuğum Var
Oğlumun lise tahsili nedeniyle Düzce'ye taşındım. Hala burada ikamet ediyorum. Memur emeklisiyim. Toki'nin yaptırmış olduğu konut sitesinde oturuyorum. Site dışında kahvehaneye gider çay içerim. Kahvehanenin yanında da güzel bir pastahane var. Ekler pasta severim. Bir porsiyon sipariş verdim, dışarıda iki masa var baş, birine oturdum. Yarısını yemiştim. Masama 25 yaşlarında esmer bir delikanlı geldi. Bir şeyler anlatmaya başladı. Benim iki çocuğum var, ekmek parası istiyorum dedi. Çocuklarım karşı kaldırımda. Başımı yana çevirdim, yaya kaldırımına baktım, 3 ve 5 yaşlarında iki çocuk ve anneleri kaldırımda duruyorlar.
Dikkatimi çeken konu, bu delikanlı neden benim masama geldi ve para istedi. Yan tarafta kahvehane var, önünde müşteriler okey oynuyorlar, onlara gitmedi. Başımda kasketim, güneş gözlüğüm,kirli sakallarım var.
Delikanlı beni ekler pasta yerken gördü. Rahatsız oldum bu durumdan. Cüzdanımı çkardım bir onluk uzattım. Bir aile bu durumda işte. Ülkemin siyasetçileri doğal olarak yaptıkları hizmetleri anlatıyorlar. Ülkemiz yüzde yirmi civarında büyümüş, istatistik açıklandı. Ya bu aile ve benzerleri ne olacak? İşssizlik ortada, mülteciler doldu ülkeye. Kendi insanlarımız ekmeğe muhtaç halde. Öylesine yazdım işte.
Düzce 11.09.2021