Sahilköy'den anılarım-1

Derebaşı köyü değince aklıma gelenler, eski komşularım oluyor öncelikle. Şekerlemeler yaparlardı. Damatlara. Arkadaşım, damada yapılıp tepsinin  içine yerleştirilen elma kadar büyük beyaz şekerlemeleri kimseye söylemeden alıp kaçırırdı. Bana haber verir birlikte portakal ağacının altına oturup yerdik. Aşagı yukarı 12-14 yaşlarındaydık. Ama birgün fazla yürüttük. Anladılar. Bi güzel fırça yedik. 

Bu şekerlemeler tereyağ, toz şeker ve undan ibaretti. Tereyağ önce tavada yakmadan eritilir. Eritilmiş tereyağına şeker eklenerek karıştırılır. Un yavaş yavaş  eklenir. Yumuşak hamur kıvamına getirilir. Elma büyüklüğünde yuvarlaklar yapılır. Tepsiye dizilip pişirilir. Aslında şimdinin kurabiyesi ama biz şekerleme derdik. O zamanlar  yani günümüzden elli yıl önce 'kurabiye' kelimesini kullanmazdık.

Hey gidi günler hey.