- Kategori
- Şiir
İki Kişiye Bir Şemsiye
İKİ KİŞİYE BİR SANDALYE
Bir sandalye, sadece bir sandalye değildi
Kullanılmaz ise, bir ev için bir aksesuar
Orada olmayıncaya kadar kabul edildi
Biraz eş, biraz da uçuk yoldaş gibi yar.
O sandalye, bir ev için, bir aksesuar
İnce ipek, deri veya kumaş dokuma
Yüreğinde aşk örgülü, ince iptir yar
O ilk izlenimler, aldatıcı olabilir ama.
İnce ruh, deri veya kumaş dokuma
Güçlü omuz ve kollarda denenecek
Ve ilk izlenimler aldatıcı olabilir ama
Zaman, tüm cazibeleri test edecek.
Güçlü sırt ve sıkı kollar da eriyecek
Aşk ölebilir ve o karmaşıklaştırabilir
Zaman, tüm çekicilikleri test edecek
Eş arayan boş bir sandalye gibi gelir.
Aşk ölebilir ve karmaşıklaştırabilir ama
Bir eşin kaybıyla başa çıkmak zorlaştırır
Eş arayan boş bir sandalye var, o arama
Aklımda, boş bir evde tutuşunu sıkılaştırır.
Bir eşin kaybıyla başa çıkmak, aşkı tutuşturur
Evde olmayınca sıcak sevgi, emanet kabul edilir
Yalnızlık, aklımın evden gidişini hızlandırır-koşturur
İki kişiye bir sandalye, sandalye üstünde aşk yeşerir.
Hilary THAM (Malezya)
Çeviri: Dursun Özden