İkinci İzdivaç hikayesi

Eşim vefat edeli üç yıl olmuştu. Bir gün yorgun işten eve geldim. Mutfağa girdim. Masaya oturdum. Bir gün önüme çorba koyan olacak mı diye düşünmeye başladım. İki kızım salonda oturuyor, benim yemek yapmamı bekliyorlar. Hem annelik, hem babalık yapıyordum.

Görev yerim Gebze idi. Bir gün Çaycuma'da yaşayan bekar kız kardeşimden bir mektup aldım. İçinden bir bayan fotoğrafı çıktı. Gençlik resmi. Aslında kırk yaşlarında, kısa bir evlilik yapmış, boşanmış dul bir bayan. Resmine baktım, güzel bir kızmış. Yazık olmuş dedim kendi kendime, bununla evleneyim de mutlu olsun, sevaptır dedim kendi kendime. Peygamberimiz de böyle güzel yalnız hanımlarla evlenmiş, saadete kavuşturmuş diye okumuştum.

Kdz.Ereğli'de görüşme ayarlandı. Gittim, görüştük. Hep ben konuşuyorum, Dilek hanım dinlemede, çok az konuştu. Görüşmede, benim kız kardeşim, Dilek hanımın abisi ve eşi de vardı. Ayrı masada oturuyorlardı. Yolda kız kardeşimledeğerlendirme yapıyoruz, olumlu da değil, olumsuz da. Bir cevap göndermedim.

Bir gün çalıştığım daireye telefon geldi. Dilek hanımdan. Dairenin telefonunu nasıl bulmuş şaşırmıştım. Giriş konuşması hal hatır şeklinde oldu. Devam eden konuşmada Dilek hanım;''ne var ne yok, daha daha ne var ne yok'' şeklinde oldu. Yani cevabımı merak ediyor. Ben de teşekkür ediyorum. Karar verdim, bu bayanla evlenmeye. Okula giden iki kızım vardı. Kdz.Ereğli'de nikah yaptık.İki yıl sonra da oğlum Sonalp dünyaya geldi. Şimdi yirmi yaşında, üniversite birinci sınıfta.

22 yıllık evlilik süreci zorlu geçti. Güzel günlerimiz de oldu. Bir gün Dilek hanıma;'sen iki çocuklu bir adamla evlenecek bir kadın değilsin'' dedim. Bıçak sırtında yürüyen bir evlilik oldu. Hala sıkıntılarım devam ediyor. Kızlarım üniversiteyi bitirdi, çalışıyorlar, yanımızda değiller.

Dilek hanım lise mezunu, akademi terk. Bitirememiş. Bir işe de girememiş. Söz açıldığında, torpilim yoktu diyor. Gazi Eğitim Enstitüsü matematik bölümünü kazanmış. Ailesi olaylar nedeniyle göndermemiş. İlginç bir durum. Kızların olaylarla ne ilgisi var anlayamadım.

Geçen hafta boşanma davası açtım. Dava dilekçesini de kendim yazdım. Ailesine aşırı bağlı ve düşkün bir insan. Evliliğimize zarar veriyor. Sonra davadan vaz geçtim. Bu kadar kavga meraklısı bir kadın görmedim. Evde en ufak bir hatamı görse bas bas bağırıyor. Bir gün kızdım ayağa kalktım, sağ tokatı havaya kaldırdım, vurmadım tabi, bana;' polis var' dedi.

Evliliğimiz devam ediyor..Oğlunu çok seviyor, onunla yatıyor hala.