İkinci perde

Ve perde…

''Önce söz vardı''

Buyurdu tanrı…

Uykudasınız siz

Yaşadığınız yalnızca sanrı…

Büyülenmişti gözleri ölümlülerin…

Tılsımına kapılmıştı kulakları

Oidupus dan gelen tılsımlı sesin…

Ay yine aynı ipte sallanıyordu…

Sahne tozu yutmuş meydancı

Nutukvari haykırıyordu…

Mefisto

Diyordu…

Yüce kurtarıcı…

''Önce söz vardı''

Arkası sanrı…

İronisi dalgalandı…

Bön bakışlarla ahali

İpleri pazara çıkmış

Yılandı…

Ay gün yüzü görmüş kakalak gibi

Kalakalmıştı orta yerde…

Elinde bir kase

Lehte suyu…

Serpmeye geldim

Dedi…

Üzerinize…

Mefisto…

Ölümsüzlük benden size hediye…

Taşın yontusunda kaldı söz…

Sunaklarda akıttılar

Yeminlerin kanını…

Çarmıhlara gerdiler

Mazlumun imanını…

Ay hep sallandı durdu ipte…

Çıplak bedenliler

Gerçeğe soyundu…

Her meyve yalandı

Ve her yaprak

Kapıyordu mahremi hicap duyarak…

Kaçışıyorlardı mefistonun ölümsüzleri sahnede…

Birbirleriyle çarpışarak…

Riya kibire…

Kibir hüsrana…

Hüsran dalalete…

Dalalet sapkınlığa…

Tanrım dedi öfke…

Kaldır bizden ölümsüzlüğü

Bu yüzsüzlüğü…

''Önce söz vardı''

Gerisi sanrı…

Sessizlik…

Nedametin çığlığı…

Zembereğinden kaçmış zaman…

Vermiyordu hiç aman…

Işıklar söndü...

Ve kapandı

İkinci perde…