İkiz toplantı

Kim oldum ben anlayamıyorum. Eskiden yüzüm kızarırdı. Ama artık onu dahi bulamıyorum. Neydi beni bu noktaya taşıyan? Kalabalık denizler aleminde kendimi aramam mı? Yoksa içimdeki denizlerde kaybolmam mı? Ben değiştim, hem de çok değiştim.. Kim veya ne haline geldiğimin bir önemi yok. Ben çok ama çok değiştim. Neden mi?

Bir örnek vereyim size; Ben düşünmezdim, yapardım, ben araştırmazdm, bilinmeyenleri, hatta bilinir zannedilenleri değiştirirdim, ben tutardım düşünürdüm, idealisttim ben. Bir fikrim vardı ve bu uğurda karşımdakinin tüm düşünce yapısının üzerinden geçmekten çekinmezdim. Yaşardım duygularımı ben hissederdim, arkadaşlarımın dostlarımın mutluluklarını üzüntülerini hırslarını, aşklarını hissederdim. Onların gözlerine bakardm ben, nedendir bilinmez onların gözlerinden kaçıyorum ben.

Peki nereye gitti o içimde büüyüyen ama bir anda saklambaç oynayan bir çocuk misali kaçıp saklanan çocuk. Geri mi gelecek yoksa hayattan mı korktu o çocuk. Evet birşey oldu. Öyle birşey ki insana bakmak dahi istemiyor iğreniyor bunalıyor, rahat bırakılmak istiyor başarısız olmak istiyor dibe vurmak ve bir süre de orada kalmak istiyor ki başarılı olanların teokrasisinden bir nebze olsun kurtulmuş olsun. Sonra dönecek ama, birgün dönecek de neden dönecek? Onu da hep beraber göreceğiz.

Kimim ben bilmiyorum ama olduğum adam 10 yıl önce olacağı öngörülen adam değil. Aynı zamanda o adam yalnızca bir adam da değil ki insanoğlundan bu derece kaçsın. Hayır insanoğlu da bu derece başıboş değil. Evet artık emin o adam döneceğinden ama artık insanların kir göstermeyen ellerinden de bıktı. Belki mi hayır güç ve kaygıyla konuştu o adam, toplantıda nela ve denge de vardı. Ne mi konuşuldu onu da göreceğiz....