Karışık notlar

Suskunluğun bozulmuşluğu içerisinde, kaybolan yılların anısını ruhani boyutta yaşamanın zorluğu, kargaşanın getirdiği bunaltı ve bu bunaltı içerisinde varolabilme çabasının gereksizliği...

Unutmaların bir bir kendini kovaladığı, anlamsız binlerce kelimenin cümle olabilme yokluğu ve konuşabilmenin ötesinde, haykırışların tek tek gömülmesi...

Hasret kokan türküler vızıldamaya, insanlar anlamsızlığın ötesinde, berisinde ve belki de en büyük yalanların içinde, karanlığın var olmayan ışığında yaşam mücadelesi vermeye başladılar...

Işığı görmek ile onun ile yaşamak arasındaki farkı kuşatamayan sözde akıllı varlık, septiklğin arda kalan bir kısmında kendini anlamak için bir adım bile atmadı...

İçerisinde bulunduğu hisleri dışa vuramadı. Hiç bir zaman içinden geldiği kadar bağıramadı, "sessizliğe"...

Sevmediği hiç birşeye " seni sevmiyorum" diyemedi. Tıpkı sevdiğinin zıtlığını kendine biçmesi gibi...
Yani sevgiden mahrum kalması gibi... Yani aslında hiç birşey kendisi olmadı yaşamında...

Bireyselliğin öğretildiği ve önem kazandığı, toplumsal tabakalaşmanın getirdiği varlıkların, aslında tek başlarına genel olarak ele alındığında "birey" kelimesinden fazla birşey olmadıklarını, anca kendi kültürü içerisinde sosyal normları göz ardı etmeden, kazanılması gereken bir tutumdan başka birşey değildi. Ancak yaratılan ya da yaratılmak istenen; bu bireysellikle "kargaşa psikolojisi" oluşturmaktı.

sevgi dolu günlerin içinden bir yıldız daha kaydı.... SAYGIYLA