Karmaşa mı; yoksa karmaşalardamıyız?

Karmaşık bir duygu karmaşık bir yaşamdır; yaşamak. Hayatı algılamak; herkesin farklı algılaması; bir konuyu her kişinin farklı yorumlaması bir ilginçliktir; bir karmaşadır. Farklı işlerde; farklı kişilerin veya aynı kardeşlerin uzman olması; veyahutta bir konuyu hep ben bilirim demek de; karmaşanın içindedir. Hayatı monoton şekilde algılamak herşeyi bir tabu olarak görmekte. Hep farklı bir hayat için; refah dolu bir hayat için mücadele etmek, sonra daha fazlasını istemek, bir türlü doymak/durmak bilmeyen nefsane arzularımızı yenememek; boyun eğmekte. Her şey bir olgudur; bir karmaşa olgusu.

Amaç için araçları bulmak, araç yapmak, yaratmaya çalışmak veya çalışmayı denemek; ilk başta güzel/yeni farklı gibi görünsede; daha sonradan monoton gelir bizlere. Hep monoton bir hayat yaşıyoruz deriz; ama farkında değiliz:

Bu hayatı monotonlaştıran en büyük etmen biziz. Kendi kendimizin sebep olduğu sorular, cevaplar, arayışlar.

İnsanlık varolduğundan bu güne kadar, hep bir arayışla geçirmiştir hayatını. Bir bilgiyi bulmak için çabalasak; amacımıza ulaşana kadar her türlü yolu kendimize/kendi bakış açımızda mübah gibi değerlendirsek ve sonucunda başarabilsek bile; başarana kadar doymak bilmeyen arayışlarla geçen zamanımız; dolu dolu olduğu halde kazandığımızda tekrar acıkırız. Doğduk doğalı tam olarak doymamışız; doyuyaramış bizi dünya veyahut doyamaşız mı desek(doymayı mı bilemiyoruz; diyeceğim/dedim de galiba).

İşte hayatın karmaşalarından. Aslında bunlar küçük birer örnek; hayat karmaşasında. Dolduramayacak kadar çok soru varki ne diyeceğiz; ne cevap vereceğiz, açıkçası bende bilemiyorum.