İlaç

Bir değirmenim olsa,
Susuz dere yatağında,
Ark’ında Su olmadan dönse,
Sıkıştırsa taşların arasına,
Beyaz ince un etse gönlümü.
Kürek kürek doldursalar,
Elde dokunmuş çuvala,
Bindirseler yıldızların çektiği,
İki tekerli kağnıya,
Tekerlekler türkü söylerken,
Tozlu toprak yolda,
Kara kartallar eşlik etse,
Gökyüzünde ona.
Kavaklar uzanırken semaya,
Salkım söğütler eğilmiş yere,
Bahar çiçekleri gülümsüyor,
Yoldan gelip geçene.
Sert sarı buğday öğütülmüş,
Kara değirmen taşında,
Al yazmalı genç kızlar,
Hamur yoğuryor tekne başında,
Yanmış ocak, ısınmış saç,
Toplanmış sofraya, çoluk çocuk aç,
Pişecek katmer, yeni dövülmüş ayran,
Körletecek nefsini, olacak açlığa ilaç.

Necati Kavlak