İlla edep illa edep

İnsan yaşarken de adabıyla yaşamalı ölürken de adabıyla ölmeli…

Kimseye uşak olmamalı.

Benim diyebilmeli.

Bunu demekten korkmamalı.

Yüzünde güneş yanığı olmalı, fakat suç kızarıklığı olmamalı.

Önemli olan yarışa başlamak değil onu tamamlayabilmektir.

Kim ne dersin desin o kendini iyi bilmeli.

Eğer; Çınarın aslı biziz, kimseye sarmaşık olmadık.

Dünya da bir ikbal uğruna kimseye sırnaşık olmadık.

Açık ve netiz biz, hiçbir zaman karmaşık olmadık.

Halil İbrahim Sofrasından ilham aldık, serdik soframızı, vefasızların çanağına kaşık olmadık. Geride rezaletlerle dolu bir geçmiş bırakarak kimseye bulaşık olmadık.

Bilen bilir deniz gibi gönlümüz var bizim.

Dostu bırakıp düşmana yanaşık olmadık.

Diyebiliyorsanız.

Daima umutlu olun gün sizin yarın sizindir endişe etmeyin.

Ve siz güzel yaşadınız demektir.

Güzel yaşayanın hakkı güzel ölebilmektir.

Biliyorum büyük adamlar hep böyledir.

Ve işte buna bağlı kalarak diyorum ki;

Damlalar içinde öyle damla vardır ki OKYANUS’ a sığmaz.

Öyle bir yürek taşıyoruz ki biz, bu, dünya denilen FANUSA sığmaz.

Her gün gemiden deryaya atılan bu beden bir YUNUS’ a sığmaz.

Anlattıklarım anlatamadıklarımın yanında toz kalır. Kelimelerim var KAMUS’ a sığmaz.

Yarınlara dair hep güzel umutlar besledik.

Bunu gönlümüzle, ruhumuzla yaşayarak besledik.

Ve bütün bunlara tutunarak biliyor ve diyoruz ki…

Bin yıldır yürüyoruz, beklenen günler uzakta değil.

Sinsilik bazı insanların ruhundadır, tuzakta değil.

Ayağı kaymaz köklü olanın. Köksüzler gibi kızakta değil.

Dedim ya işte;

Anlattıklarım anlatamadıklarımın yanında toz kalır. Kelimelerim var KAMUS’ a sığmaz.

Bugünlük de bu kadar.

Hoşça kalınız.