İnadına ağlamak...

Ağlamak güzeldir, ağlatan anlamsız olsa da..

Ağlarsın, O ağlama dese de, sen yine ağlarsın.

Ne, neden, niçin sorularını cevapsız bırakarak, cevaplarını sadece senin bildiğin

Ağlamalardır yapabildiğin sadece...Sensizliğe, sensizliğin sessizliğine, ağlarsın her şeye inat sessiz sessiz.

Her gelişlerin, gidişlerinde, her dokunuşların, uzaklaşmalarında, her arkasını dönüşlerinde ve her unutuşlarında.Ağlarsın her şeye inat yine derin derin.

Özlemler içini her yaktığında, rüzgar kokunu her getirdiğinde, bir melodi O’ nu her hatırlattığında, ağlarsın....

Yokluğuna, yok olan umutlarıma, gelmeyişlerine, artık benim vazgeçişlerime, yoruluşlarıma

Bazen karanlık gecelerin koynunda, bazen ulu orta her yerde, bazen yalnız köşelerde, bazen kalabalıklarda, ağlayacağım O ‘na inat özlemle.

Esir olduğun duygularına, doğduramadığın ufuklarına, yeşertemediğin sevgilerine,

İncittiğin kalplere, değerini bilemediğin dostluklara, umursamazlığına, vurdumduymazlığına

İsyan edip sana ve her şeye, inatla yine ağlayacağım