İnan bana Manolya

Dün gece seni rüyamda gördüm.
Sana gelmiştim.
Senin gibi kar beyaz,
Senin gibi parlak ve saf,
Bir ışık sızdı yüreğimin karanlıklarına,
Gecenin kör karanlığında.
İnan bana Manolya..
Sonra günün ilk ışıkları vurdu senin yüzüne,
İncinin ışıktan beslendiği gibi,
Seni inci sandım.
Daldı gözlerim seni seyrettiler,
Dokunmaya kıyamadım.
İnan bana Manolya..
Bir şey sorabilir miyim sana Manolya..
Benim kanıma mı Girdin yoksa sen.
Kalp damarım o an patlayacaktı sanki.
Ölümle burun buruna geldim bir an.
Yüzünü, teninin kokusunu,
Çok ama çok özlemiştim,
Onun için gelmiştim sana.
Neyse ki; uyandım.
Hepsi rüyaymış.
Rüya değil, gerçek olsaydı gördüklerim,
Senin aşkına dayanamazdı asla yüreğim.
İnan bana Manolya..

Saadettin Güven