- Kategori
- Dostluk
İnsan çoğu zaman bu detayı es geçer...
Evet farkında olmadığımız güzellikler. Eğer yürüyebiliyorsak ayaklarımızın, görebiliyorsak gözlerimizin, nefes alabiliyorsak yaşamın güzelliğini, ağladığımız zaman yanımızdaki dostlarımızın kıymetini yeterince biliyor muyuz? Bence bilmiyoruz, çünkü; hepimiz birer at gözlüğü takmışız ve belirlediğimiz bir yolda koşuyoruz.
Bazen belirledeğimiz yolda koşarken en güzel şeylerin değerini unatabiliyoruz ve kişiliğimizden ödün vermeye başlıyor, fark etmeden bizi seven kişileri kırıyoruz sonra "neden?" diyoruz. Nedeni çok basit, doğru gözüken belki de doğru sevdalara yanlış yönde yelken açmak.
Bunun için bir hedefe koşarken sık dokuyup ince elemek gerekiyor, planlamamızı üstün körü yaparsak sonucu çok çok ağır olabilir. Bir hedefe koşarken bütün sonuçları göz önünde bulundurmak gerekir ama olmasa da "sağlık olsun" diyebilmeliyiz. Çünkü farkında olmadığımız kazanılmış bir takım şeyler vardır. En önemlisi de kaybederken kazanmayı öğrenmektir. Hiçbir zaman kaybettiklerimiz dostlarımız olmamalıdır. Lakin onları kaybettiğimiz zaman kazanılması çok daha zor veya imkansızdır. Şunu hiçbir zaman aklımımızdan çıkarmamak gerekir, sahip olduğumuz her ne ise dostlukların yeri ayrıdır.
Ne güzel şeydir aslında başımız sıkıştığında yanımızda bulunan dostlarımız. İnsan çoğu zaman bu detayı es geçebilir. Çünkü iyi gününde dostları daha çoktur, farkında değildir kim dost kim değil, ama rüzgarlar ters esmeye başlayınca ters esen rüzgarlar sahte dostlarıda alıp uzaklara götürür. O zaman anlar insan kim dost kim değil.
Dostlarımızı çok iyi seçmek hayatta atılabilecek en doğru adımdır bence, bir binanın temeli gibidir dostluk, temel ne kadar sağlam olursa bina o kadar dayanıklı olur. Buraya dikkat!
Temeli sağlam olmayan bina en ufak bir sarsıntıda yıkılır.
İşte insanda hayatta bazı şeyler yaşar dostları ne kadar sağlamsa o kadar ayakta kalır.
Bir de her insanda ufak tefek kusurlar olabilir, tabi ki dostlarımızında bunları görmeyelim ve yapabiliyorsak kalp kırmadan bu kusurları telafi edelim.
Bu gün milyarlarca lira kazanabilirim ama ben sağlam bir dost kazanabilirmiyim? Bilemem milyarlarca lira harcanır gider ama dost her zaman yanındadır, milyarlarca lirayı bir takım şeyleri almak için bir araç olarak kullanırsın. Ama dostun bir amaçtır, ters giden şeyler olduğunda hep yanındadır. Kız arkadaşından ayrıldığında ilk ona anlatırsın v.s.
Sözün özü şu:
"İnsan amaçları için yaşamalı araçları için değil"