İnsan diyeti

Bütün insanlar birbirinden farklı, bu farklılıklara karşı saygılı ve hoşgörülü olmak birlikte yaşayabilmenin temel kuralı. İyi de nereye kadar?

Düşüncelerini öfke içinde, ağzından ne çıktığına dikkat etmeden, bağıra çağıra dile getiren biri için ne kadar hoşgörülü olunabilir ki? Evinde misafir olan birine, katılmadığı fikrini açıklıyor sadece. Orada misafirsiniz, karşılık vermiyor, saygıyla anlayışla karşılıyorsunuz, ne de olsa eskiden beri sevip, saydığınız biri. Huyunu da biliyorsunuz. Her zaman böyle öfke nöbetlerine kapılıp, çok kırıcı olabiliyor. Aynı şeyi daha önce iş ortamında defalarca yapmıştır da, siz kırılsanız bile unutur gidersiniz. Ama ilk defa evine gitmişsiniz, üstelik hem annesini kaybettiği için baş sağlığı dilemeye, hem de bayramını kutlamaya. O an bunun ilk ve son ziyaret olduğunu düşünüyorum. Kalkıp hemen çıkacağım ama başka misafirler de var. Bir süre sonra izin isteyip kalkıyoruz.

Bütün akşam, bütün gece kalbimde sıkışıp duran bir yumruk gibi kaldı yaşadığım o anlar. Bu sefer gerçekten alındım galiba. Bu sefer eskisi gibi hoşgörülü olamayacağım sanırım. Biraz insan diyeti yapmakta fayda var. En azından o insan farklılığının farkına varana kadar. Farklılıklarımız bizi üstün kılan özelliklerse çok hoş ama bizi zor durumlara sokan özelliklerse, böyle fark olmaz olsun.

Değişmeyen tek şey değişimdir. Hangi yaşta olursak olalım, eğitimimizin de hiç önemi yok ki, bu şahıs bir okul müdürü, empati yapmayı, kendimizi değiştirmeyi, kötü alışkanlıklarımızdan sıyrılmayı bilmeliyiz. En azından denemeliyiz. Kendimize hakim olamadığımızda özür dileyebilmeliyiz. Karşımızdakilerin de sabrı bir yere kadar…