İnsan olmamanın doğallığı

İnsan olmamak benim için doğal bir durum ama ben istisnayım. İnsan olmamak, biyografimin içine yerleştirildiği dönemde, diğer insanlar için de doğallaştırıldı.

Bu nasıl oldu?

Öncelikle bunun veri tabanı sağlandı: 1945’teki 2 atom bombası ve 1957 uzaya çıkışı, insan türünün evriminin yolunu çatallandırdı ve yeni türlere yol açtı.

Sonralıkla, son 50 yılda 2. Sanayileşme’nin 9 öncü altkültürü oluşturuldu. Bunlardan ölümsüzlük ve uzaycılık, insan türünün bambaşkalaşma (metamorfoz) sürecini işletti. Bu, Neolitik Devrim’den sonraki en büyük kültürel devrim sürecini başlattı. Bu süreç, binyıllar değil, milyonyıllar (megalenyum) sürecek.

Dolayısıyla ben doğduğumda, Doğu-Batı ve Kuzey-Güney kültürel eksenlerinin dikmesini uzaya doğru aldığımda, bu metafizik değil, fizik bir süreç oldu. (Çocukluğumda yazlık sinemaların karanlığında, gökyüzündeki yıldızları seyretme sürecim bunun kanıtıdır ki o dönemin Soğuk Savaş gerginliğinde epeyi yapay uyduyu da çıplak gözle izledim.)

Psikoloji, Freud’un faşizan koyutuyla, kognitif eylemleri süperegosal sayıyordu ama CERN ve NASA gibi kurumlar, bunu olağanlaştırdı ve kurumlaştırdı.

Dolayısıyla, tek kişilik kognitif-informatik Odise’mde izleğim elimde yoktu ama ayaz ve sapa sulara karşı, ölüme karşı olduğu gibiki bağışıklığım vardı.

Yine de herşey, ancak 2005’te 45 yaşımda kesinleşti, çünkü daha önce insan-değil için elimde bol kayıt yoktu. O zaman, imminst.org’u ve transhumanist.org’u internette bulduğumda, benim gibi binlerce kişi olduğunu gördüm. Şu anda, 7.000.000 değil ama 700.000 kişi, yani global nüfusun % 1’i benim benzerim durumda. Bu da durumumuzu olağan ve doğal kılıyor. Bir % 1-9 daha arada ve belirsiz konumda, yani yolu sezemiyor ve sezse de, onu yürümeye cesaret edemiyor. Ateistlerin % 10’u çoktan geçip, gıklarını çıkaramamaları gibi, insan-değil’ler de normallerden haklı ve bilinçsiz olarak çok korktukları için, yine gıklarını çıkaramıyorlar.

Gelelim olayın nörokimyasına: Coşumlardan yönelim (oryantasyon) aşırı gelişkin ve dışadönük artı mizaç aşırı içedönük olursa, kolayca insan-değil olunuyor, en çok 10 yılda. Ben 20 yaşımda (1980’de) gelecekbilimi çalışmayı kesin olarak seçtiğimde, kendiliğinden bu alana girmiştim zaten.

Benzerlerime bir tek şey öneriyorum: İnsanlardan korkmayın, boş yollara kaçın ve onlara bağlanmayın, özgürlüğünüzü sonuna kadar kullanın. Kendiniz gibileri arayın ve bulun, örgütlenin, kurumlaşın.

Gelecek sizindir.