İnsan

Zincirlerle sarılmış tutsak bedenim,
Özgürlüğü arıyor, sonsuzluğa aç,
Bir rüyanın içinde yürür giderim,
Bir rüya ki benliğim rüyaya muhtaç.

Avunmam ben dünyanın verdikleriyle
Kuş olup semaları gezmek isterim.
Bu rüyada hapsolmak gelmez işime,
Karıncadan bir incelik sezmek isterim.

Hazineyim alemler bende gizlidir,
Yaratılanlar tahtı gökteki yerim.
Varolmanın şuuru her dem diridir,
Bilmediğim bir özlem yalnız kederim.

Bazen garip bir duygu beni sarar da,
Ruhum taşar bildiğim yetmez kendime.
Aşkım ışık olup fezayı yarar da,
Ak yıldızlar dökülür ak yüreğime.


Bırakın koşmalıyım duramam artık,
İp tutamaz kırarım tüm zincirleri,
Aklımı karıştırıp ruhumu yakıp,
Engel olamazsınız bırakın beni!

Umut Salih TİRYAKİOĞLU