Şair ve yazar...
Çocukluktan olgunluğa geçiş: Bir ruhun anatomisi
Goethe, ölürken, "Işık, biraz daha ışık..." diye sayıklamış. Ben şöyle diyebilmeyi arzu ediyorum: "Müzik, biraz daha müzik..."
23 Nisan 2011 15:15Felsefenin sefaleti...
Gayet haklı, yerinde ve olgun tespitler... Konuyla ilintili olduğu için, müsaade ederseniz, bir öykümden alıntı yaparak yazınıza katkıda bulunmak isterim; "...Oysa bizimki gibi bir dünyada eğitim sistemi, bilgiyle aydınlanmış nesiller yetiştirmeye değil bilgili kölelerden mürekkep bir makine düzenine hizmet ediyordu (Yalnızca işçiler ve memurlar yaratmaya...) Bilgi ancak kısırlaştırıldıktan sonra o da sadece belleklere, bu haliyle sunuluyordu. Zihnin bilgiyi ele alıp işlemesi, onunla arasında ruhsal bir bağ kurması engelleniyor, zihin bilgiye yabancılaştırılıyordu. Sanki düşman güçlerin vatan topraklarına ayak basması gibi beyne hücum ediyordu bir takım kuru ve derinliksiz cümle yığınları. Zaten böyle bir dizgede sınavlar o kadar büyük yer kaplıyordu ki duygu ve düşüncelerin derinlemesine incelenmesi, aklın ve ruhun eğitilmesi, öğrenme, araştırma, tasarlama ve yaratma süreci sanki gereksiz ve zaman kaybıymış gibi algılanmaya başlanıyordu. Oysa onun farklı beklentileri vardı. Nihayet
30 Eylül 2010 04:25O Bir İnsanlık Kahramanı'ydı (Sokrat)
"Mahkeme hükmünün yerine getirilmesini önlemek için kaçmak, hem devlet hem de hukuk düzenini ihlal edecektir. Bir devletin topraklarında yaşayıp, devletin sağladığı düzenden yararlanarak hayatını kazanan, nesnelere malik olan kimse, devletin mahkemeleri ve kanunları tarafından verilen bütün emirlere uymayı kabul etmiş demektir" diyerek kaçmayı reddeden Sokrates'in düşüncelerini bizlerle paylaştığınız için teşekkürlerimi sunuyorum sayın hocam. Saygılarımla...
29 Eylül 2010 02:01- Toplam blog
- : 32
- : 637
- Kayıt tarihi
- : 28.09.10