İnsanı tanımak, zor zanaat be kardeşim!

Evet, evet... Aynen öyle söyledim. İnsanı tanımak, zor zanaat be kardeşim!

Pazardan kavun değil ki aldığın!... Dibini koklayıp iyi mi, kötü mü anlayasın!

İnsan, yaşarken, en çok da en iyi tanıdığını düşündüklerinden yer darbeyi... Çünkü en sevdiğinin yanında olan; el aleme uyguladığı tedbirin aklına getirmez hiçbirini...

Yanındakine çok güvenmişsen eğer... Yokuş aşağı bırakıverirsin kendini... Saldım çayıra, mevlam kayıra misali...

İnsanı tanımak, zor zanaat be kardeşim!

İyi dersin, kötü çıkar. Kötü bildiğin, en delikanlı kötü gün dostun oluverir. Ayran budalası gibi kalıverirsin sonra ortalarda!.... Sakın haaa! Çok şaşırma.

Kardeşim dediğin, ciğerini deler de geçer; binbir belasından korktuğun, en has adamın, en sağlam kardeşin oluverir. Eeee... N'apalım? Hayat böyle... Sen yaşadıkça, sana daha neler neler gösterir.

İnsanı tanımak zor zanaat be kardeşim!

İyilik yapar, kötülük bulursun. Düşman arıyorsan kendine; altından kalkamayacağı bir iyilik yap ki, adamın birine... Adam, günün birinde, en azılı düşmanın olsun.

Vefa beklediğin, adını anmaz. Adını anan her adamdan sana fayda gelmez. Kimin yarın ne olacağı hiç belli olmaz.

İnsanı tanımak, zor zanaat be kardeşim!

Çalışkan zannettiğin, tembelin daniskasıdır. Beş para etmez dediğin, belki de pırlanta parçasıdır.

İyi gün, kötü gün diye ayırma. En iyi gün, düşman bildiğinin, dost canlısı çıkmasıdır.

Candan, ciğerden dediğin, belki de hainin önde gidenidir. Her haini düşman belleme. Sonra başını beladan alamazsın.

Akıllı sandığın, zırdelinin tekidir. Her deliyi hor görme. Belki de o deli, senden benden akıllıdır.

Cesur dediğin, tavşan yürekli çıkar. Mert, delikanlı sandığın, belki de dansözün ağa babasıdır. Dansöz diye dudak büktüğün; belki de tanıdığın en büyük delikanlıya on basar.

Velhasılı kelam... Ben başka ne diyim? İnsanı tanımak, zor zanaat be kardeşim!

Yazıda kullanılan görsel www.askmasali.com adresinden alınmıştır.