- Kategori
- Şiir
İnsanım
Vardım özüne insanım
Yüz renk tutar kanın
Gözlerin der ne derse
İp atlar diğer yanın
Vardım yüreğine insanım
Közden gayrısını bulamadım
Hele dur da alemi dinle
İn in içinde korkarım
Vardım özüne insanım
Mahlukattır muhteviyatın
Olmasa vicdanın
Vardım sözüne insanım
Kafan yüktür
zulmedir hep niyazın
2005 İstanbul