İnsanın "D" , Doğanın "İ" Hali

Sinirlendiğimizde, öfkelendiğimizde karşımızdaki kişilere kükreriz de rüzgar biraz sert estiğinde “Nereden çıktı bu rüzgar” diye söylenmeye başlarız.

Çok mutlu olduğumuzda kelimenin tam anlamıyla içimize sığamaz hale gelir. Ancak deniz hırçınlaştığında, kabardığında “ Denizin dalgalı olması şart mıydı” deriz.

Sevindiğimiz ya da üzüldüğümüzde göz yaşlarımızı tutamayıp hüngür hüngür ağlarız. Oysa yağmur yağdığında “Tam da yağmur yağacak zamandı” deriz.

Korkudan ürpermeyi doğal karşılamamıza rağmen serin hava bizi ürperttiğinde kızarız.

Ya da aşırı heyecandan ter bastığında bunu normal karşılamamıza rağmen güneşin bizi aşırı derecede ısıtmasına tepki gösterir en azından “Ufff, bu sıcak da neyin nesi şimdi” diye söyleniriz.

Genel olarak çeşitli durumlar karşısında verdiğimiz tepkileri daha kolay kabul etmemize karşın. Doğada ki değişiklikleri bir türlü kabullenmek istemeyiz. Özellikle de yapmamız gereken şeylere az ya da çok engel olmaktaysa…

Oysa ki değişik zamanlarda değişik olaylar karşısında verdiğimiz tepkiler insanın “D” hali doğada ki özellikle de hava koşullarında ki değişiklikler ise doğanın “İ” halinden başka bir şey değildir.

İnsan ve doğa bir bütün olmasına rağmen çoğu zaman ikisni ayrı ayrı ele almayı tercih ederiz.

var gaJsHost = (("https:" == document.location.protocol) ? "https://ssl." : "http://www."); document.write(unescape("%3Cscript src='" + gaJsHost + "google-analytics.com/ga.js' type='text/javascript'%3E%3C/script%3E")); try { var pageTracker = _gat._getTracker("UA-7006964-1"); pageTracker._trackPageview(); } catch(err) {}