İnsanları cesaret edemedikleri işlere yöneltmenin yolu kaybetseler bile kaybetmeyecekleri bir sistem

Var mı böyle bir sistem? Elbette… Zaten dünyanın sistemi budur aslında.

Kazanamamak kaybetmek değil malum. Sıfırla başladın sonuç yine sıfır, neyi kaybettin? Zamanını, emeğini… İnsanlarda zaman da bol, emek de…

Para yatırdın ve parayı kaybettin, kumar gibi… İnsanlar haklı olarak bu tür işlere cesaret edemiyorlar.

Ama para kazanmak böyle oluyormuş…

Adam yatırıyor parayı, giriyor bir işe. Çok para kazanıyor ama arada kaybediyor. Seninkinin böyle bir işe girmek için zaten parası yok. Olsa bile az, kaybetmekten korkuyor. Parası olmayan bunu yapamıyor. Yapamayınca kazanamıyor. Ve patronların yanında uşak oluyor. Sevdiği işi yapamıyor. Serbest olamıyor. Hakkını alamıyor icabında.

Sıfır maliyetle sermayesi emek olan bir sürü iş var. Beş kazanacağıma bir kazanırım. Kendim kendimin patronu olur kendi işimi yaparım. Güvencem işim olur. İşten çıkarılır korkusu yaşamam. Maaşım ne olacak diye düşünmem.

Şimdi bunları böyle anlatmak kolay da nasıl sistem haline getireceksin? Bunu herkes için yapacaksın. Adam kendi işiyle mesleğiyle serbest çalışacak. Örneğin ressam. Bu alanda çalışmak isteyenlere devlet olarak atölye kuracaksın. Yüz ressam orada resim yapsın. Ülkede yüzlerce kuracak halin yok ya. Sergiler açacaksın. Ürünlerini pazarlayacaksın. Tablolar satıldığı zaman da ettiğin ve her kişi için belirlenmiş masrafları keseceksin.

Bunu bütün iş dalları için yapacaksın. Zor görünüyor, aslında değil. Ama patronların işi sekteye uğrar. E usta kendi çalışıyor, patronun işini kim yapacak? Patronun işi de yürür, meslek erbabının işi de patron çok kazanacak, meslek erbabı da patronun kölesi olacak. Düzen böyle kurulmuş.

Herkesin bir işi uğraştığı bir şey var nasılsa. Konusunda uzmanlaştıracağız. Bütün ülkede milyonlarca kişi. Devlet bu alana yatırım yapacak. Ya kişi kendi becerisiyle herhangi bir konuda bir iş bir üretim yaratacak ya da benim böyle bir mesleğim var iş ver bana diyecek.

İnsanların kendi başlarına bir iş yapma konusunda cesaretleri yok. Kendilerine güvenmiyorlar “Ben yapamam” Konularında uzmanlaştıracağız. Bir kaybı olmayacak, ne iş yaparsa yapsın kazandığı kendine. Mesleki becerileriyle ortaya koydukları ürünler devletin ekonomi birimleri tarafından değerlendirilip kazancı hesaplarına yatacak.

Milyonlarca insan için hayal gibi görünüyor ama hiç de hayal değil. Şimdi adama şu işi yap diyorsun, o işte uzman değil, sermayesi yok, işyeri gerekiyor. Yani nasıl girsin. Sadece zengin olan giriyor. Herkes kendini kurtaracak. Devlet aracı olacak. Devletin bu işler için yapacağı masraflar(bütün alt yapı, organizasyon devletten olacak çünkü)iş yapanların kazancından uygun şekilde kesilecek.

İşsizlik ortadan kalkar. Herkes sevdiği işi yapar. Serbest çalışır. Beceri ve çalışkanlığına göre çok para kazanabilir. En kötüsü patronun yanında aldığından daha fazlasını kazanır.