Islaktı gözlerin

Merhametin ıstırabını dokudun desen desen yüreğinde,

Akıp giden acımasız zamanın derinliğinde

Yarınlarda serindir o rengarenk geceler

Virane düzeni kovalar zalimce mesafeler.

Diyorum da, şu zamanı bir durdursan, biraz da geri alsan

Keyifçe gelip arabesk bir şarkı düşünmeden sallasan

Tekrar açar mı dersin bahçendeki o güller,

Bir araya gelir mi yaralı gönüller !

Cemre düşmüş bu akşam geceye

Geçmişin yükü teslim olur en derin düşünceye

Ben de seninle bilirsin koştum durdum,

Adaletin peşinde acayip yoruldum.

Ferah tut ne olur şu dev yüreğini biraz,

Sessizce dünyadan göçenin nedeni anlaşılmaz

İki ucunu bütçenin bir arada tutmak zordur bilirim,

Hem de her gün her ay

Derdini anlamazlar dostum,

“Onlar” için bu dünya saray.

Yiğittir kalbin üzülme, gizleme yüreğinin sesini

Bilmezler bilemezler seni

Nasır tutmuş ellerin avucunda erir o yükün ekseni.

Büyüğünün özlüyorsun mezar taşını

Küçüğü her nedense almış gitmiş başını

Solmuş derisi kalem tutan ellerin

Ömrünün zirvesinde gömülü emellerin.

Gözünün nuru, bahçelerinin çiçeği

Gizleyerek yüreğindeki gerçeği

Yüce duygu adına belki kendi şansına

İki ülke arası kanat çırpmış yuvadan

Kesildi sohbetleriniz havadan sudan !

Diyorum da... göndersem öylesine içimden,

Sana taze açmış yaşın kadar bir demet nilüfer

Çiçekleri aldığında hüzünleri, kederleri yüreğinde,

Kırpmadan gözünü, ölümüne yakıver !

Ölüm eceldendir derler, sana daha çok erken

Durdurmadan zamanı pencereni açıver.

Kan ağlıyor yüreğin bilirim, yaraların çok derin

Son gördüğümde senin ıslaktı gözlerin !