İşsizlik yok diyenler; Sizi tüm işsizler, vardiyalı sistemle dinlenip dinlenip öpsünler!

İşsizlik nedir.? Üç tür işsizlik vardır:
1- Dönemsel işsizlik. Örnek; Çiftçilerin bazı mevsimlerde işsiz kalması.
2- Geçici işsizlik. Örnek; Kriz dönemlerinde oluşan işsizlik.
3- Yapısal işsizlik. Örnek; Kişinin eğitim aldığı alanda iş bulamaması. Mühendis olduğu halde bakkalın kasasında çalışıyorsa, bu da işsizliktir.

Hangisi yok bre adam.? 

Oturduğunuz rahat koltuklardan boş boş konuşmadan önce, kalçanızın(!) izinsiz havalandığı yerden inin de halkın arasına karışın. Bir bakın, insanlar ne şartlarda çalışıyorlar. 

Bir kısmını inceleyelim..
Hepimizin gittiği Mc Donalds'ta insanlar saati 2 liraya en hafif tabiriyle, yoğun tempoyla çalışıyor. Yani o menülerden en ucuz olanını yemek için, üç saat calışmalı.
Marketlerde satılan çakmaklar. Birileri, çakmağın o hale gelmesi için evinde saatlerce uğraşıyor; Parçalarını biraraya getiriyor, gazını ayarlıyor vs. 

Peki 1000 adet çakmağı kullanılacak hale getirirse ne kadar alıyor? Tanesine 10 kuruş. Evet, bu ablamız oturur çocuklarıyla 5 saat bununla uğraşırsa kazandığı parayla bir ekmek alabilir.
İnsaatta çalışan amcalarımıza gelelim. 

Hani akşam vakti otobüslerde üstü başı toz içinde, saatlerce güneş altında çalışmaktan zenci olmuş yorgunluktan sızmış halde gördüğümüz insanlar. 

Tüm gün o ameleliği yapıp, ne kadar alıyorlar.? 20 TL. Eve dönerken ailesine ekmek, peynir alabilir. Evet. Et, meyve, tatlı, çerez gibi lükslerden hiç bahsetmeyin bile.
Peki ya garsonlar.? "Her yer kafetarya dolu. İşsiz kalmazsın yahu. Gir çalış işte." Evet. 12- 14 saati 20 liraya. 

Gün boyu ayakta durarak, haftada bir günün tatil (tabi ki de tatil gününün parasını alamazsın). Ey işçi; Onda da, kendine vakit ayırmakta özgürsün. Mutlu olsana.! 

Bunlar çalışma şartlarıydı efendim. Bir de İstanbul gibi büyük şehirlerde işverenlerin yaptıkları bazı çakallıklar var;
1- Deneme süresi: ''İşi aldın. Hadi yine iyisin adamım. Yalnız 10 günlük bir deneme süremiz var. Bakalım uyum sağlayabiliyor musun .?'' söylemleriyle beleşe çalıştırmak.
2- 'Kriz bizi de vurdu be gülüm' bahanesi: ''Bu ay paran biraz eksik. E malum, kriz dönemi...'' laflarıyla çalışanın emeğini sömüren, hatta bazen hiç para vermeyip yerine başka enayiler bulan işveren tipi. 2008 krizinden sonra cebi para dolu adamlar bile, bu bahaneyle işçinin anasını ağlatmaya bayılır. 

Öte yandan bazı insanlar ortalıkta cipleriyle gezmeye, bir eşarba bilmem kaç bin dolar vermeye devam ederler. 

Maalesef emekçinin aç kaldığı, siyasal iktidarin yalakalarının para içinde yüzdüğü bir ülke burası.