İşsizlik

Çalışmamak boşluk içerisinde çevresine bakmak, arayış içerisinde olmaktır. İçinin sızlaması ve bir işe yaramamanın verdiği derin ızdıraplar içerisinde kıvranmaktır.

Sağından solundan etraftan öneriler gelir. Bak şurası varmış, hiç olmazsa vakit geçer, sıkılmazsın. Parası düşük ama napalım, çalışmamaktan iyidir. Gururlu bir insan bu önerileri kendisine yediremez. Sanki beyni kaynar sular içerisindedir. Izdırap çeker.

Diğer taraftan iş veren kara kışta avını arayan aç kurtlar gibi her an aradığı kriterlerde iş gücünü bulabilme umudu ile piyasayı araştırmaktadır. Daha çok iş, daha az para ödeme, günün 24 saati işverenin kafasındadır.

İş arayanlar para kazanmak isterler. Aldıkları eğitimin karşılığını görmek isterler. Sevdiklerine hediyeler almak, gezmek, tozmak, güzel yerlerde yemek yemek, tatil yapmak isterler. Önlerine çıkan fırsatları değerlendirmek için sınavlara girerler. Sınavlara fırsat denilir mi tartışılır. Binlerce kişi sınavlara girer. Çok çalışan, öğrenen, bilgili olanlar fazla puan alırlar. Düzen öyle bir hal almış ki hiç bilmeyen, hayatında hiç kitap açmamış gazete okumamış kişiler bu sınavlarda sıfır yanlış ile bütün soruları doğru cevaplayabilirler.

İş arayanlar her zaman var olacak. Umutlanacak. Hayal kuracaklar. Çalışacaklar. Zaman zaman doğduklarına pişman olacaklar. Bilmedikleri, tanımadıkları kişilere ana avrat küfredecekler. İş aramaya devam edecekler.