İstanbul'dayım...

gönlümün sarayı İstanbul'da; ve ben onu hiç bu kadar yakından seyretmemiştim!
“artık şair, her doğan günde yeni bir şiir yazmalı...”
gönlümün sarayı İstanbul’da; ve ben güneşi sonsuz çemberiyle böylesi kucaklamamıştım;
artık şair, İstanbul'u izlemeli gönülden dökülen mısra pencerelerinde!
gönlümün sarayı İstanbul'da, ve ben hiç bu denli leziz gezinmemiştim şehrin meltemlerinde…
artık, şair de var ya yanımda:
gönlümün sarayı, İstanbul’da...

ne vakit,
ufku kıpkızıl hasret kaplasa; bil ki, ben İstanbul'u seyredeceğim.
artık, gönlümün sarayı İstanbul'da...

sen denize hep İstanbul’u anlat, şair...
“gönle dolup taşan İstanbul'u!”
ufuktaki kor güneş ısıttığında mısralarını;
işte o vakit...
Ben, İstanbul'dayım...
Gönlümün Sarayı, İstanbul'da...

 Yegâh Elif Mirzâde