İstanbul sıkıntısı....

Saint Antuan'ın üstünde martılar yoktu

büyük yeşil fenerlerinde güvercinler,

üfürülmüş bir gecenin sonunda

kalkıp giden bir heyulaydı zaman

ve unutulmuş yağmurları o güzün

şaşkın ve korkulu, yollarını koruyup

ertelenmiş erguvana koşarken , aniden

bekliyendiler o kenti de umarsız

son ışıkları satılırken karanlıklara,

şimdi pervasız ve kahve kokuları içinde

üzgün gözyaşlarıydı , onlarca terkedilen.

Galata sarayı yalnız bir kurşuniydi

Talat'ın gönyesine gülümserken,

bir pergel uzaklığındaydı göz kırpması

Pera'ya yoksul bir sabah inerken.

Dingin ve yorgun bir yabancı mavi

somon ve turkuazın perdelediği, tarhunlu

karınca taburelerin üstünde doğrulup

yorgunluk çatısından bakarken, o uzak adalara

kucaklıyordu umarsız sokak taşlarının aydınlığını.

Ötedeki isteksiz nöbetçi kulübeleri

uzakken kirlenmiş terletilmiş bir güne ,

tembel ve arsızca geriniyorlardı

bitmemiş anlarına sokağın ,

onlara dair bir şey yazılmayacaktı

şaşırmayan günlüğüne Pera'nın.

Gül Baba sokağının serçeleri

Tomtom'un kirlenen yüzünü ayıklarken.

23.10.2008 Tarabya,