İstanbul'un Nazım planı- Sunay Akın

"İyi bağlanmış bir kravat, hayata atılmış ilk ciddi adımdır." Oscar Wilde

Biraz geç kalmış olmakla birlikte en sevdiğim yazarlarımızdan 78 kuşağının incisi Sunay Akın'a sıra geldi. 78 kuşağı dedim de, hani o her platformda, her açık oturumda ya da konferanslarda şımartılan ve yüceltilen 68 kuşağına karşı hep sindirilmiş, geri kalmış, sesini duyuramamış bir 78 kuşağı da var. Diğerine göre daha çok acı çekmiştir, daha çok ezilmiştir aslında, yok olup gitmiştir. Örnek apaçık meydanda. Bir Sunay Akın, bir Tuna Kiremitçi... O da aşklarıyla meşhur.

Sunay Akın hayranlığım zamanla bizim evde toplu Sunay Akın hayranlığına dönüştü. Hangi kanalda ise o biz oradayız. Ramazanlarda 30 gün aynı kanaldayız. "Yaşamdan Dakikaları" Hınçal Uluç'a rağmen onun için izliyoruz. Kaçırdıysak eğer pazar günü tekrarından mutlaka. İlk kez BRT'de İclan Aydın'ın sunduğu bir programda tesadüfen görmüştüm. Kıvırcık saçlı bir adam, güzel güzel konuşuyor. O zamanlar İclal'in de hayranı idik. Pek popüler değildi, yalnız yaşıyordu küçük oğluyla. Sonra birer birer kitaplarını okudum. Kendisiyle burada tanışma olanağım oldu. Kitabını aldım ve imzaladı. İmzası bile ilginç tüm sayfayı İstanbul silüetiyle boydan boya doldurdu. Camiler, kuşlar, gemiler ve aralarında güzel sözler. "İstanbul kadar sevgi" yazıyor en sonunda. Hiç tanımadığı bir okura bu kadar değer veren başka yazar var mıdır, bilmem. Bir an önce imzalayım gideyim demeden sırada birçok kişi beklerken birkaç cümlelik söyleşmesi de güzel. Kolay olunmuyor Sunay Akın. Kaç yıl geçti aradan hala aynı ilgiyi ve saygıyı gösterebiliyor sevenlerine. O bir örnek model; şiirleriyle, kitaplarıyla, anılarıyla, hayalleriyle ve oyuncaklarıyla... Ne güzel bir insan!!! Hiç itiraz eden olmaz bu övgülere. Varsa da kıskançlığındandır, kendim olamıyorum diye. Sunay Akınlar hep olmalı, çoğalarak...Sevgilerimle!

Okuduğum Tarih:6-10 Mayıs 2004
İstanbul'un Nzaım Planı
Çınar yayınları
İlkbasım-1996(10.Basım 2004)

"Bugün akşam P.Ü.Kültür ve Kongre Merkezinde Sunay Akın ve Nihat Sırdar'ın söyleşisine katıldık. "Sivrisinek" yoktu, mazereti varmış. Bu kitabı aldım ve imzalattım. Yazarın ilk kitabı sanırım, zevkle okuyacağım. Umarım diğerleri kadar ilginç öyküler anlatıyordur."(6 Mayıs 2004)

Ajandama Yazdığım Not:

Kitaptaki öyküler tanıdık; İstanbul ve simgeleri Kızkulesi, Galata Kulesi, Haliç, Eminönü... Ve Cahit Kulebi'den Yahya Kemal'e, Cahit Sıtkı'dan Nazım Hikmet'e Orhan Veli'ye ve Bedri Rahmi'ye. İstanbulun şairi ve yazarı saymakla biter mi? Bununla birlikte sonraki kitaplarına göre bunu biraz acemice buldum. Geçen 8 yılda yazar kendini çok çok geliştirmiş. Yine de ilgiyle okudum. Güzel öyküler var. Sunay Akınseverler ilk kitabı diye okuyabilirler.

Yayınevi Notu:

Saraylardan haber uçar 'bizi de yaz' diye, duymazlıktan gelir.

İnadına gecekondular, Kız Kulesi'ni, işçi kahvelerini yazar.

Yağmur pencerede sırasını beklerken; o şemsiyeleri yazar.

Pembe dizilerde balonlar uçarken; işçi sigaralarının ucunu yazar.

İncili boncuklu kadınlar aynalarda gezerken, o, 'lambalı kadın'ı yazar.

Birileri Hırsızıstan'a damat olurken; hiç üşenmez, Berberistan'ın kanaryalarını yazar.

Yarış atlarına ve süs köpeklerine övgüler düzer birileri; o, atlıkarıncaya içi giderek bakan çocukları yazar.

Bal tutanlar parmaklarını yalarlar; o, denize dökülen simitleri yazar.

Medya hokkabaları para sayma makinalarını ceplerinde taşırken; o, Ahmet Samim'i yazar.

Haydarpaşa'nın işçi tulumuyla dolu gardırobunu yazar.

Ve herkes gecenin bir yerinde söndürmüşken fenerini; Sunay Akın birileri ateşin altını beslesin, karanlık defolup gitsin diye, 'devrim' sözcüğü güzel kitapların ilk sayfasına yazılsın diye, sabahlara kadar beynine fazla mesai yaptırıp, Nazım Hikmet'in gülümseyen bir fotoğrafına bakarak 'İstanbul'un Nazım Planı'nı yazar.

(Arka Kapak)