- Kategori
- Şiir
İstanbul
Herkes uyurken korktu kaybetmekten.
Ben uyandığımda..
Herkes fazlasıyla severken
Ben eksikleriyle sevdim seni İstanbul
Çok şey istemedim.
Bir sıcak ıhlamur, bir taş çorba.
Bir dilim ekmek bir tutam tuz
Ah İstanbul, ne büyük avuçların varmış
Gülten abladan ne istedin,
Mümtaz beye niye kızdın ki, gömdün şehrin derinliklerine.
Söylesene eyy İstanbul,
Sen ölsen seni nereye gömeriz.
GUNEŞ GÖRGÜLÜ
21/11/2012