İşte öyle bir şey

Ne bir kuş geçti üstümden, ne bir tüy düştü tüyünden... Ne sen geldin geri, ne ben gittim ileri... Zamanın o durdurulamaz hızında geçen birer sıradan insan olduk birbirimizin hayatında. Sıradan diyorum da sen hiç sıradan olmadın benim hayatımda. Bir rüzgar gibi gelip geçen, hayatıma yağmurlu bir günde çıkagelen, ertesi gün gökkuşağını getiren... Ve ansızın kaybolup beni gri gökyüzüne mahkum eden. Hani beni bu kadar kısa zamanda nasıl bu kadar sevdin demiştin ya. Belki bu soruya cevap veremememdi işte duygularımın gerçekliği; çünkü bir insan birini birşeyler için değil O olduğu için sevmeli. Sevgi bile değildi hissettiklerim belkiİ; ama herşey çok farklı olabilirdi. Bundan sonra kaybettik birbirimizi... Beni kaybettiğine değdi mi demeyeceğim değeceğini düşünmüşsün ki bu kadar kolay vazgeçtin. Bir kere bile geri dönmeyi düşünmedin. Her insanda öğrenilecek birşey, çıkarılacak bir ders vardır muhakkak; sen bana kimseye güvenmemek gerektiğini öğrettin. Bu da birşeydir aslında özellikle benim çoktandır öğrenmem gereken bir şey.

                                                                                                                                                  12.08.2013