İster güldür İstanbul

Bekle beni diyordun bekle ben geleceğim

Bu kadar mı beklenir Yusuf kuyusu idim

Olmaza olur demem bekle sen bileceğim

Güze yıllar eklenir Yusuf kuyusu idim

Sevilmiyor ayrılık bana kıyan İstanbul

Yetti cana gayrılık onu sayan İstanbul

Gözlerimden süzülen kaçıncı incilerim

Kendim için üzülen bir/inci sancılarım

Küslük küslük getirip hecelerim darılır

Düşünceler bitirip gecelerim yorulur

İnce sızın içimde yar özümde İstanbul

Narın aynı biçimde sen sözümde İstanbul

Sahte aşklar nârına bu kadar mı yanılır

Sen gözümün yârına hiç yalan mı banılır

Bendin sayılan ismin damlarken sana kalem

Nerde bayılan cismin ölürken bana alem

Bin pişmanım diyerek arkamdan gel İstanbul

Gurur boynun eğerek sevgilin bil İstanbul

Senden önce ölürsem arada bul taşımı

Eğer birde dilersen sevgili sil yaşımı

Bir ağaç dik toprağım sen olursun yanımda

Ağlama can yaprağım dün bulursun canımda

Bir günaha bin ceza çektirdiğin İstanbul

Kaç ayakta kaç c/eza diktirdiğin İstanbul

Ben beni ne yapayım bir türlü geçemedim

Senden nere sapayım can terli biçemedim

Ömrümü yak mı dedim izim sürmeyen yare

Meşk eden tokat yedim vuslat ermeyen sare

İnce vurup yıkmayan ister öldür İstanbul

Deryasından bıkmayan ister güldür İstanbul

http://www.edebiyatdefteri.com/ister-guldur-istanbul-86882-1-siiri/
 

İstanbul'dan selam ve saygılarımla...