İyi bayramlar Türkiye

Mübarek ramazan ayının son günlerini yaşıyoruz. Telaş ve hazırlıklar arttı. Her yerde bir koşturmaca...

Hava da çok güzel, hazırlıklar için fırsat sunuyor...Ama su yok. Yeşil Bursa’m bile kurumuş. Meteoroloji güzel haberler veriyor, yağış geliyormuş. Mevsim normallerine gelir mi acaba ısı dereceleri? Ya da yağış olması gerektiği miktarda ve zamanlarda düşer mi acaba bu sonbaharda ve gelecek kışta...

Bayram geliyor. Dargınlar barışacak, büyükler ziyaret edilecek, çocuklar hediyelerle, harçlıklarla mutlu olacak...

Oysa ki bayramın hiç gelmeyeceği evler var. Çok yazıldı konuşuldu... Dayanmadı yüreğim görüntüleri izlemeye; gitmedi elim iki satır yazmaya...

O evlere kor ateş düştü, konuşanlar, konuşmayanlar; uygulanmayacak kararları çözüm önerisi olarak sunanlar... Ortalık toz duman!

Bayram geliyor. Hem de yağışla geliyor. Kutlayacak mı o analar, eşler bayramı. Çocuklar sevinecek mi? Yağış kuraklığa çare olacak mı?

Geçit vermeyen dağlarımızı geleceğimizin kanları suladı, haince pusularda; kalleşçe kıstırılıp. Bu kanlar barış kuraklığına çözüm olacak mı, yoksa yağacak yağmur bu kanı yerde bırakmayıp, yıkayacak mı? Bir sonraki katliama kadar yıkayıp unutturacak mı? Bir sonraki bayrama kadar kaç kere yağmur yağacak kor ateş düşmüş yüreklere? Ferahlatacak mı bu yürekleri?
Bir sonraki bayrama kadar kaç ocak sönecek, bayramda sızlayacak kaç yürek eklenecek; sönen ocaklarda alev alev yanan ateş ne kadar büyüyecek?

Güzel ülkeme bayram geliyor. Birileri bayram etti zaten daha bayram gelmeden, hem de olmayan savaşta; yitenlere ilk kez şehit diyerek.

Bayram, yağmur, kan, yanan yürekler...Bu kelimeler bir cümlede nasıl yer alabiliyor.

Bu bayramda yağacak yağmur; şehidimin yerdeki taze kanını yıkayacak, taze mezarını sulayacak ve şehidimin anasının yüreğine yağacak(!).

Şeker kaç çocuğunun ağzını tatlandıracak, kan tadı dururken yüreklerde...

Güzel ülkeme kutlu olsun bu bayram ve nice bayramlar...