İyi Davranmak Mecburiyet Değil

İyi davranmanın tarifi bile yok.

Sanki mecburmuşuz gibi.

Ya biz hep söylüyoruz bu işin özü normal davranmak; normal iyi de değil kötü de.

İnsanlara ne zaman iyi davranırız? İşimiz düştüğünde. E doğrusu da bu zaten; bir menfaatim beklentim yoksa gülümsemem bile.

İyi davranmak çok etkili bir argüman. Bazen başkalarına ihtiyacımız oluyor. Onlara iyi davranıyoruz, kalplerini kazanıyoruz.

İnsanlardan istediğiniz şeyleri pazardan alır gibi alamıyorsunuz.

İyi davrandığın zaman iyi insan diyorlar ama getirisi yok.

Ama tek akıllı sen değilsin; insanlar senden bir şey almadan sana bir şey vermiyorlar.

Olsun; alırken de verirken de mutlu olduğumuz şeyler var.

Hiçbir beklentisi olmadan iyi davranan da var.

Ben genelde nakde çeviririm, onlar itibar dua…

Onunki de beklenti, birinde dünyan diğerinde ahiretin kurtuluyor.

Bugüne kadar hiç kendimi iyi davranmak mecburiyetinde hissetmedim.

Ben şanslıydım çünkü yaratılışım kötü değildi; onun için ekstradan iyi davranmam gerekmedi.

İyi davranmak mecburiyetmiş gibi yapmayın lütfen, bir beklentiniz amacınız varsa iyi davranın. Olması gereken budur. Herkes bunu yapsa dünya cennet olur çünkü herkesin amacı beklentisi var.

Niye ters ters bakıyorsunuz yanlış mı konuşuyorum iyi davranırsam fırıncı ekmeğin sıcağını manav şeftalinin sulusunu verir.

İnsanlık gereği iyi davranmak hikaye; hem karşılığı yok hem de yoruyor insanı.