İyi ki geldin sevgili

Varlığımda yokluğumda aynı kefedeydi bir terazi misali bu dünyada. Yeteneksiz bir ressamın buruşturup attığı eskizlerden biriydim önceleri. Yarın için umutlarım yoktu. Baharda açamayan ağaçlar kadar mahcuptum hayata ve de üzgün…

Sonra sen geldin. Yarınlar için sebepler verdin bana. İçimdeki öksüz çocuğun ellerinden tuttun, yaralarını sardın. Sonra sen geldin, en verimli çağında boynunu bükmüş kalemime, ilham oldun, can verdin…

Sonra sen geldin. Ve ben seninle ikmale kaldığım bütün hayat derslerinden pekiyle geçtim. İyi ki geldin sevgili, hoş geldin…