İyi niyet bitti mi ki

Artık insanların sıkça sorduğu sorulardan biri oldu. Acaba karşıdaki insan bize ne kadar iyi niyetli? Ne kadar menfaatsiz. Ama maalesef ki sorduğumuz soruyla kalıyoruz. Çünkü şimdi yaşadığımız sosyal ortamda insanlar menfaatine yarayan insanlarla muhatap oluyor. En masumları çocuklar oluyor galiba. Çocukluk çok farklı bir masumiyet. Gerçekten dünyaya, yaşama niye geldiğini anlamıyor ve hayatı doğrusuz, yanlışsız sorgulamadan yaşıyor. Sadece iyi hissettiği şeyleri yapıyor. Bazen kendi çocukluğuma dönüyorum da oyuncak bebekle saatlerce oynardım ve bir oyuncak bebek bana yıllarca arkadaşlık yapardı. Kırılıp da kaybolmayana kadar. Ama maalesef ki biz canlı bir insanla bile iletişim kuramıyoruz ki arkadaş olmayı geçtim. Büyüdükçe öncelikler değişti. Siyasi oldu, maddiyat oldu, giyim oldu, konuşma ve çevre oldu. Biz artık insanlara insan olduğu için değil ne kadar işimize yarar diye bakar olduk. İnsan yaratılışıyla o kadar farklı bir varlık ki açıklanamayacak kadar donanımlı. Donanımlı olmasını değil de gerçekten insanların, doğanın zararına olan tarafları kullanıyoruz. İnsan yaşadığı yeri zehirler mi?

Evet zehirler. Dünya bir ticari çarka döndü. Para ve büyük güç olma isteği insanların yaratılış sebebini insan olmayı unutturdu maalesef ki. Neden maddiyat bu kadar önemli diye çok defa sordum kendime ama gerçekten verebilecek cevabı yoktu. Biz sadece insanlığı unuttuk. Eğer ki insanlığı bulursak bunların üstesinden geleceğimize eminim. İşte o zaman gerçekten canlı, hisseden bir varlık olacağız