İyiliğe Dönük Yaşamak....

Antalya ....

Güzel bir şehir  masmavi denizi , muhteşem koyları , inanılmaz güzellikte manzaraları ile bir yer yüzü cenneti  evet ama bence bir şehri asıl güzelleştiren o şehrin insanlarıdır...

Güzel sesli, güzel yürekli insanları.

Sabah sabah ilk karşılaştığım kişi  yaşlı bir teyze . Eteğinin bir ucunda minik köpeği , naylon terliklerini sürüyerek attığı her adımın arasında kuyruk havada sokak kedisi . Teyzemin koymakta olduğu yemek ve su ile hiç ilgilenmiyorlar , ikisinin de  tek derdi var sevilmek. Birbirleriyle saygılı ve uslu bir rekabet halindeler,  teyzemin bedeni ile en fazla hangisinin bedeni temas ederse o daha mutlu. Bu güzel görüntü sabahın köründe kalbimi sıcacık yapıyor.

Gece sıcaktan bunalıyorum yatağımda bir taraftan  diğer tarafa dönerken sevgi dolu bir ses  ardına dek açık penceremden içeriye doluyor. “Aşkım, prensesim köşk mü yaptın bu evi bize ha?? Canım prensesim , sen ne güzelsin ! sen benim aşkım mısın ?” Apartman görevlimizin eşi yaklaşık bir ay kadar önce bir arabanın kaputu içerisinden sesini duyup çıkarttığımız ve o gün bu gündür apartmanımızın bahçesinde bakıp büyüttüğümüz yavrumuzu seviyor… Sesi  bahar esintisi gibi doluyor açık camlarımdan içeriye , huzurlu bir uyku sarıp sarmalarken beni sevgi ve aşkla dolu bir sesin ne kadar güzel olduğunu düşünüyorum.

Sabah saatlerinde mutlaka apartman kapımın önündeki su kaplarını doldurmayı alışkanlık haline getirdim. Ayrıca bahçede baktığımız kedicanlar için mama kabını da dolduruyorum ama en güzeli ne biliyormusunuz ?? Antalya ‘da hemen her apartmanın kapısı önünde içi su dolu kaplar var. Her üç dört apartmanda birde mama kapları… Daha da güzeli köpeklerin mesken tuttuğu köşelerde ise köpek mamalarını görüyor olmak.

Tüm bunları niye mi yazdım ??

Hani son zamanlarda özellikle sosyal medyada izlediğimiz o dehşet dolu kareler var ya yurdum insanının tümünü zan altında bırakan!!!

Dostlar, arkadaşlar ben inanmıyorum hepten insanımın kötü olduğuna !! Evet , elbet tedaviye ihtiyaç duyan zavallılar var aramızda. İnsani değerleri ; mental problemlerinden dolayı geride bırakmak zorunda kalan  ,yardıma ihtiyaçları olduğunun bile ayırdında olmayan !!!

Böyleleri sadece ülkemde değil her yerde var..

Ama dostlar biraz da “iyiyi, iyiliği” görmek lazım ….Yüzümüz ne denli “iyiliğe” dönük olursa o denli biz “iyileşiriz” çünkü….,

Dostlarım çok zor biliyorum hakları çiğnenen, gasp edilen  , darp edilip , işkence edilen her mahlukata ( insan dahil) yapılanı görüp sessiz kalmak…

Ama diyorum ya lütfen, rica ederim biraz da iyilikleri görün !!! işitin !!!!

Hepimizin ruhunu disipline sokması lazım ..

“Güzellikleri görmeyi bilen, iyiliği takdir etmesini bilen”kişiler olmalıyız…

Ancak o zaman çoğalır, iyiliğin billur  sesini bilmem kimin kisvesi altında ete kemiğe bürünmüş şekilde duyarız….

Ve çocuk ne görürse onu yapar….