- Kategori
- Şiir
Kâf Dağı
Engel, mani, settir,
Kâf Dağın.
Akıllıyım,
Hem de çok
Aklım sunar, her bir şeyi.
Üzüldüm,
Yazık.
Bırak aklını bir kenara,
Aş,
Taş hatta,
Az biraz.
Akılsız kalırsam?
Kalmazsın, endişelenme.
Ötesini,
Dahasını alacaksın.
Nasıl?
Yaşamak istiyorum,
Sağlıklı olsun.
Hem manen,
Hem maddeten.
Aş aklını, o vakit
Gel bizim diyara,
Âşk verası, deryasına.
Algılayamaz, akıl.
Âşk ülkesinde bulunur, ancak
Şuur.
Şâir de olur muyum?
Taşarsın, dolup dolup.
Akar mısın?
Onu da sen bil.
Demem o ki,
Çık, aklın girdabından,
Dön, âşıklar yurduna.
Âşk idi, evvelin.
Aldattı seni,
Akıl denen düzenbaz.
Kâfi, bu aldanış.
Gel, gönül yurduna..