Kaç(a)mak

Uzak diyarlara gitsem insan varlığından uzak yeşilliklerin olduğu bir yer.. Tıpkı göl kenarında tıpkı balık tutulduğu bir yerde huzuru bulmak isterim..

Ne insan gürültüsü ne güzel İstanbul'da bunaltan trafik gürültüsü kim istemez ki kısa bir kaçamağı ? Sıcaktan bunalırken ard arda gelen yoğun iş temposunda... Kapılıvermek bir müzik sesine onun eşliğinde dans etmek kumlarda ayağın yanarken tatlı bir tebessüm yayılır yüzüne.. Arada sırada kaç(a)mak iyi gelir yorgun bedenine, yorgun düşlerine,yorgun hayaline..

Bırakmak istersin bazen herşeyi bırakıp kaçmak üst üste gelen o aşk kırıklıklarını, aşk yorgunluklarını ya da insanı çözememe durumu sanki kördüğüm olmuşcasına açmaya çalışıp yine tutulursun pes edersin çoğu zaman..

Rüzgar eşliğinde kaç(a)mak gerek çoğu zaman.. Tüm insan görünümlü canlıdan, ya da aşkı bulduğunuzu sandığınız  anda fos çıkan yüreğinizi inciten insancıklardan uzak kalmak..

Denizi görüp huzur bulmak lazım maviliğine kapılıp içimizdeki nehirleri denize teslim etmek isteriz çoğu zaman..

Çoğu zaman isteriz aslında uzaklaşmayı, kaç(a)mak yapmayı..

Yüreğiniz incinmişse kaçıp gitmek isteriz belkide... Kaybolanı kazanmak mı ? yoksa boşvermişliğe dalıp gitmek mi ?

Kaç(a)mak lazım ..

Denizi gören bir yerde, gramafon eşliğinde çalarken türk sanat müziği, hele de günü batırmışken..

Uzaklara dalmadan olduğun yerden tatlı bir heves sararsa içini..

Arada sırada..

Kaç(a)mak lazım..

Kurduğumuz hayallere kuyruklu yıldız takmak için..

Düş peşinde olup düşte kaybolmak için,

Kaç(a)mak lazım…