Kaçak göçmen olmanın dayanılmaz hafifliği...

İnsanlar ülkelerini terkediyor. Bilinmezlerle dolu bir yolculuğa çıkıyorlar.Bir hayal için hayatlarını tehlikeye atıyorlar. Yolculuk her zaman mutlu sonla bitmiyor tabii. En hafifi yolda kontrollerde yakalanmak.Sonrası bir kazada yakalanmak. En kötüsü de denizde bir tekneyle ölüme gitmek galiba. İçim yanıyor okudukça böyle haberleri. Keşke okumakla kalsam. Bazen hastanede nöbetimde geliyorlar. Buradan sınıra gidip bir şekilde geçecekler diğer tarafa .Bindikleri araç kaza yapmış; on onbeş kişilik gruplar halinde getiriyor ambulanslar. Üstü başı perişan, dil bilmeyen bir sürü insan. Aylardır banyo yapamamışlar, günlerdir yemek yiyememişler.Benim gördüklerim çok genç. Çocuk denecek yaşta olanlar bile var içlerinde. Jandarmalar ve polisler durumu iyi olanları alıp götürüyor, ağır olanlar hastaneye yatırılıyor, dil bilmeyince, o insanlar kayıtlara sadece numara olarak geçiyor. 1 numaralı hasta, 2 numaralı hasta olarak işlemleri yapılıyor.

Bu tarafta böyle kaçaklara pek rastlamazdık, bu sene kaçıncı grup bu hatırlamıyorum. Sanırım Ege taraflarından geçiş daha zor. Ya da anlaştıkları şoförler acemi, trafik kazası geçirme ihtimalleri daha yüksek.

Gencecik insanlar; hallerine bakıyorum, ne kadar ibret verici. Şunu da belirtmeden geçemeyeceğim, bizim sağlık kurumlarımız gerçekten çok özverili çalışıyor bu vakalarda. Bizde böyle bir kaza haberi geldiğinde bütün uzman doktorlar çağrılıyor, ameliyathane kısa zamanda hazırlanıyor. Yatması gerekenlere hastane personeli kendi arasında ayarlayıp iki kat çamaşır getiriyor, bakılıyorlar. Kullanılan malzeme için kimse onlardan ücret istemiyor. Masraflarını devlet karşılıyor.

Acı ve düşündürücü aslında. Bu insanlar bir hayal uğruna taa buralara gelecek gücü buluyorlar. Para da buluyorlar. Bu gayreti kendi ülkelerindeki durumlarını düzeltmek için kullansalar belki de ülkelerinin kaderini değiştirecekler. Eskiden böyle kaçaklara ne üzülürdüm ne acırdım.Şimdi sadece kızıyorum. İnsanlar neden kalıp mücadele etmezler? Kaçmak daha kolay geliyor galiba. Bu gün kafanızdaki düşünceden kaçarsınız, yarın ülkenizden. Gideceğiniz yer geldiğiniz yerden daha iyi olmayabilir. Gidememek de var kaderde. Göğsüne kırmızı kalemle yazılmış bir numara olarak ölmek de.

Hangisi iyi?

Bilmem...