Kaçak MidyeAvcılarıYakalanmış!

Geçenlerde internette okudum haberi. Çok büyük bir şeymiş gibi, sayısız yerde, kocaman kocaman işlemişlerdi konuyu. Acı acı gülerek, kafamı, gözümü sallaya sallaya okudum yazılanları. Öyle bir hava oluşturulmuştu ki ortamda… Sanırsın Topkapı Sarayı’ndan Kaşıkçı Elması’nı yürütenler ele geçirilmiş! Abesle iştigaldir bunun adı kardeşim! Başka hiçbir şey değil.

Neden derseniz eğer… Şundan derim size:

Coğrafyamızın, can yurdumuzun, kadim Anadolu’nun bin yıllık cerehatı, kurutulamamış iltihapları: Rüşvet, yolsuzluk, adam kayırma, nepotizm ( eş, dost, akraba, arkadaşların kollanması) yerli yerinde dururlarken,  tedavi edilememişlerken, bir türlü yok edilip, söküp atılamamışlarken ülkemizden… Şu kış gününde, bunca soğukta denize girip midye avlayanların gündem oluşturmaları... Sizi bilemem ama…İnanılmaz derecede garibime gitti.

Zabıtaların seyyar satıcıları kovalamaları geldi gözümün önüne; olayı incelerken... Evet, kaçak avcıların da, seyyar satıcıların da yaptıkları kanunsuz, yanlış işler ama… Olaya bir de elinden başka hiçbir iş gelmeyen, ancak bildiği tek bir işi yapmaya çalışanların gözüyle bakalım. O  vakit yaşanan çaresizliği, sahnelenen dramın büyüklüğünü çok daha rahat fark edebiliriz, kavrayabiliriz kanımca.

 İnsanlara: “O işi yapma! Yasak!” demek çok kolay. Peki, ya gerisi? O cümleyi kuranlar işin ardını düşünüyorlar mı acaba? Sanmam. Düşünselerdi eğer… Aynı üzücü manzaralar, memleketin her yanında sayısız kez tekrarlanmaz, bu tuhaf durum, izleyicileri tarafından gayet doğal şeylermiş gibi bu kadar rahat kanıksanmazdı herhalde… Lafı daha fazla uzatmak istemiyorum.

Elbette yasalara karşı değilim. Tabii ki insanlar kanunlar önünde eşit olmalı ama… Bunu yapmayak isteyenlerin, ellerini kalplerine koymaları, vicdanlarının sesini dinlemeleri de zorunlu. Aksi halde bazı insanları bunalıma iter, temelli yapayalnız bırakırlar. Madem sosyal bir devletin vatandaşlarıyız… O halde kişileri kanun dışı işler yapmaktan alıkoyacak bir ekonomik refah düzeyi yakalanmalı. yeterli derecede iş alternatifi sunulmalı bireylere. Bunlar sağlanmadan sadece konuşmak, olsa olsa ahkam kesmektir. O da kuru kuruya hiçbir halta yaramaz. Yapan, yalnızca ukalalığıyla baş başa kalır!

Fuzuli’nin bile yaşadığı dönemde gittiği bir devlet dairesinde karşılaştığı manzara, uğradığı muamele sonucu: “ Selam verdim/ Rüşvet değil diye almadılar! “ diye yakındığı, özetlediği hal bilinirken… Yavuz Sultan Selim dahi, onca kelle uçurmasına karşın rüşvet ve yolsuzluk vakalarını önleyememişken… Kaçak midye avlarken yakalanan ekmeğinin derdine düşmüş üç-beş garibanın gözümüze gözümüze sokulması, alayı vala ile cümle aleme duyurulması; öyle komik, öyle absürt, öyle çarpıcı bir kara mizah örneği gibi geliyor ki bana… Olaydaki çarpıklığı, çelişkiyi anlatabilmeme imkan yok.

 Neyi, ne zaman, ne şekilde önceliklendireceğimizi, hangi yöntemle ne tür önemlilik sıralamaları yapabileceğimizi; ezelden beri bilemedik, öğrenemedik. Bu işlerin nasıl kotarılacağını kavrayamadık, beceremedik bir türlü. Bu, inkar edilemez kollektif bir başarısızlığımızdır. Ama yine de isteyen dilediğini düşünebilir. İnsan aklına pranga vuracak halim yok.

 Dünya yangın yerine dönüşmüşken, corona belası hepimizin canına okuyup, belimizi büküp, anamızı ağlatırken… Bir avuç zavallının peşine düşüp, “Kaçak midye avcıları yakalandı” başlıklarıyla ortalığı velveleye verenlere, yapay, yalancı gündemler oluşturanlara çok da şaşırmamak lazım.

Malum… Pireyi deve, deveyi pire yapmak, adetimizdir! Öyleyse vurun abalıya! Altta kalanın canı çıksın! Çıkan can bizim olmadıkça sorun yok! Elin derdi bizi mi gerdi?! Bize dokunmayan yılan bin yaşasın!