Kaçamamak

Bazen diyorum ki kendi kendime. Bitmek bilmeyen şu yolculukta bir durup bir koşuyorum. Soluk soluğa kaldığım zamanlar hep durduğum anlarda oluyor. Ne zaman koşsam gücü hissediyorum. Daha da fazla koşmak bilmediğim dağları tepeleri aşmak için içimde inanılmaz istek oluyor. Yorgunluk vız geliyor. Ciğerlerime dolan o taze hava beni kendime getiriyor. Aslında durmak, dinlenecek yer aramak yavaş yavaş ölmekmiş. Anlıyorum... Koşmak bir anlamda kaçmak ise durmak da yenilgiye razı olmak. Durmak yok yola devam. Çünkü en güzeli senden kaçamayandır.