Kaçın!.. Hemen Kaçın!..

Kaçın!… Hayattan, sevgiliden, arkadaştan, okuldan, yazdan, kıştan… Kaçın!…. açlıktan, yoksulluktan, sömürüden Kaçın…

 

Kaçın!

 

Nereye? Durun diyenlerden kaçın!..

Neden bulun kaçın, nedensiz kaçın ama mutlaka kaçın…

Hiç ama hiç beklemeyin, hemen kaçın… Tartışmadan kaçın, sorundan kaçın, tatile kaçın, ülkeden kaçın…

 

Kalabalığın içi!…

” Saygılarımla, buyurun efendim… Ne demek siz öyle düşündükten sonra… Evet aynen dediğiniz gibi… düşünmem bile, siz dediniz ya…

Öyle beyefendi bir adamki maaşımı alırken bana her zaman gülümsemeyle bakar…. halimize şükr edelim soğan ekmek bulamayanlar da var… iftar kaçtaydı?”

 

Kalabalığın üstü!

“Fırsat herkese var… sen çalış göreceksin neler değişecek… size kredi kartı verdik harcasanıza… Kitap okuyun aşkı keşfedin…

Yeni bir sistem geliyor bu seferki çok farklı, kira öder gibi ev sahibi olacaksınız daha ne istiyorsunuz…

Şimdi tamamda enflasyon oranında zammı bile beğenmemek gibi şeyler olmaz değil mi? yakışmıyor…”

 

Kalabalığın Aydını!

“Şimdi aşkı tarif etme sorununun bir yanlış sorusu sorununa benim duygusal ögelerim ne der? Hiç düşünmüyorlar ben ne acılar çekiyorum aşık olurken, müzik bir endüstridir! dedim yanlış anlaşıldı ne deseydim? bunlar eski fikirler geçti o, modaydı…

eşitlik sağlanamaz, savaşlar durdurulamaz…!

 

ne!… savaş karşıtı mısın sana yakıştırmadım!…

 

müzik herşey, o duygusal tınlamalar var ya; hayatım sana bakarken o tınlamanın gözlerindeki yansımaları ahhh! ahhh! sana aşığım…

 

Marka giymemen, sıradışılığının bir göstergesi çok güzel olmuş… Aslında sizin tavrınızı anlıyorum siz farklı görünmek için huzursuzluk çıkarıyorsunuz ne güzel doğa, ne güzel çevre, nedir sizin derdiniz anlamıyorum…”

 

Kalabalığın dışı!…

 

kaldı mı?..

 

bitti.