Kadın, Erkeğin anaç ruhudur

Kadın, daha doğmadan bile eksik başlar hayata. Nadirdir kızım olacak diye sevinen adamlar. Çünkü erkek demek onlar için güç demek. Belki de kendilerindeki güç tatmin etmediği için oğulları, erkekleri, paşaları olsun isterler. Ya da soyisimleri tükenmesin diye. Sebebini bilmiyorum, bilmek de istemiyorum. Her yerde kadın eksik kalır, eksik bırakılır. Oysa ki erkeklerin gücünden, daha büyük yürekleri olduğunu bilmezler. Daha küçükken bile erkek çocuklarına öğretirler küfür etmeyi. Bilmezler dildeki, bilekteki güç, yürekten geçmez.. Ama gurur verir oğularının küfür etmesi. Nasıl kavga etmeleri gerektiğini bile anlatır, gösterirler. Ve yine bilmezler tabi gösterdikleri yumruk kadar sıkı, kalpleri olması gerektiğini.

Kız çocukları ise daha çocukken başlar göğüs germeye.. Mecbur bırakılmıştır çünkü buna. Kaç yaşında olursa olsun sorumlulukları vardır. Ve birde yapmaması gerekeler! Ne olursa olsun namusuna laf getirmesin.. Yaşadığı psikoloji, ruh hali, ne istediği, ya da fikri sorulmaz çok fazla. Namusunu korusunda yaşı gelince de evlendirilir. Tek amaç budur bazı dar görüşlü insanlarda.. Oysa kadın herşeyden önce ailesi tarafıdan sevilmek ister.. Hassastır bunu belli etmek istemese bile, bir bakışla anlaşılmak ister.. Kadındır aslında güçlü olan bütün bu baskılara rağmen sıyrılıp kurtulur hepsinden.. Yaşadıklarıdır aslında, onu erkeğin bileğinden güçlü yapan.

Daha çocukken bunları öğreten ebeveynler sayesinde, kadın üzerinde güç gösterisi başlar.. Zaten kadın yemek yapmak, çocuk büyütmek, kendini feda etmek ve bunların yanısıra şiddet görmek için gelmiştir dünyaya.. Ve hiç bir zaman bu yaptıklarına rağmen memnun bırakamamıştır erkeğini.. Herşeyini tam yapsa ne değişir ki; evlendiği adam daha çocukken kalp kırmamayı, merhameti, sadık kalmayı öğrenmesi gerekirken, küfür etmeyi öğrenmiştir.. 

Bilinçsizce büyütülen çocuklar yüzünden bugün, cinayetler işleniyor, tecavüzler ediliyor. Kadınlar yine her zaman ki gibi mücadele ediyor. Küçük yaşta evlendirilip(başgöz edilip!) , ailesinde yaşayamadıkları, yapamadıklarının beklentisi içinde yaşamına devam ediyor.Tabi ki aradığını eşinde de bulamıyor. Gözlerinden yaşlar eksilmiyor, acısını içinde yaşamaya devam ediyor ve sadece sorumlulukları için yaşıyor buna da yaşamak denilirse eğer.

Kadın erkeğin anaç ruhudur. Mutfaktaki aşçısı, koynundaki fahişesidir. Kimsiniz diye soruyorum onlara insanız diyemiyorlar, çünkü KADINLAR..