Kadın güzel olmalı

Ne yarı final oynamak, ne Başbuğ-Başbakan görüşmesi ne de günlük yaşamın keşmekeşi üzerine yazmaya niyetim var bugün. Bugün güzellik üzerine yazmak istiyorum, kadın güzelliği üzerine. Adem’i baştan çıkaran, tüm romanların ana teması olan kadın güzelliğidir. Kadın ruhudur. Şiirler onun içindir, şarkılar da onun için.

Savaşların sebebidir bazen.

Kadını güzelliğe mahkum etmiştir tabiat. Bir şekilde güzel olmalıdır kadın. Bu durum kadının da hoşuna gitmiştir. Her ne kadar zaman zaman ayaklanma nevinden düşünce salınımları görsek de kadın güzel olmayı tercih eder.

Kadın güzel olmayı bir erkek için değil, başka kadınlar için ister. Evde salaş gezen bir kadın, sokağa çıkarken güzellik yarışmasına hazırlanır gibidir. Köy, kert fark etmez, köyde eşarbını atışı, kentte topuklularla salınışı aynı rüzgarı estirir. Din için kapandım diyen bile defilelerde güzellik arar.

Kadın yaşama katıldığında da o ortama , güzellik ve temizlik gelir. Kadınsız kahveler ile , kadınlı kafeler arasındaki farkı izlemek gören göz için çok kolaydır.

Kadın yalnızca güzellik midir? Hayır yalnızca güzellik değildir, ama evvela güzelliktir. Aptal sarışın sözü de yalandır, kadın hem güzel hem de akıllı olabilir. Ama çirkin kadın güzel kadının aptal olarak algılanması için “aptal sarışın” tuzağını kurmuştur.

Zamane erkeği “akıllı ve güzel kadın” için hazır değildir. Erkek hala bir adım geride duran kadını tercih eder. Evlilikte akla yatan, hayallerde hyecan katan kadınla yaşarlar.

Beğendiğim bir şiirdir Yılmaz Erdoğan’ın “adın Bahar’dı” adlı şiir

Kente yalnızlık gelirdi sen uyuyunca
Yüzümde mevsim değişirdi uyandığında
Bilmezdin gizliden seni sevdiğimi
Aşkın içimde solardı adın bahardı

Eteğini koştururdun sokağımızda
Sokak sus pus olur sana bakardı
Bilmezdin gizliden izlediğimi
Gözlerim gözlerinden korkardı

Hatırlıyorum adın bahardı
Sokakta bir bayramdı durakta bekleyişin
Sanki sonsuz bir ayrılıktı okula gidişin
Bilmezdin her sabah seni yolcu ettiğimi
Yüreğim yol boyu ardından ağlardı
Hatırlıyorum adın bahardı

Niçin bahara benzer sevgili güzellik ve umut dolu olduğu için. Kadın güzel olmalı.

Artık “sofradaki yeri öküzümüzden sonra gelen” dizelerine muhatap olmamalı. Kadın güzel olmalı.

Kadın kendini nasıl anlatıyor? Nurdan Ünsal bunu “beni mi seviyorsun” şiirinde bakın nasıl anlatıyor

Kadın adamı çok seviyordu...
Yemyeşil ovalarını verdi adama
Yaşam fışkıran.
Beni seviyor musun?
Evet, dedi adam...
Güneşini, ayını verdi kadın
Yıldızları taktı bir bir adamın omuzlarına...
Beni seviyor musun?
Tabi, dedi adam...
Kadın çağladı
Gürül gürül akan pınarını verdi adama.
Beni seviyor musun?
Elbette, dedi adam...
Kadın bağlandı
Yaşam ipini adama verdi.
Bir oldular tek oldular adamla.
Beni seviyor musun?
Biliyorsun, dedi adam...
Kadın dağlarını verdi adama
Tırmandılar doruklara.
Beni seviyor musun?
Aşağılara baktı adam zirveden.
Başkalarını gördü
Sustu adam...
Ağladı kadın...
Gözyaşını verdi adama
Almadı adam...
Kadın onurunu verdi adama
Şaşırdı adam...
Sordu yine usulca kadın
Beni mi seviyorsun?
Onu da seviyorum seni de, dedi adam...
Sustu kadın...
Verecek bir şeyi kalmadığında...
Senin yüreğine ihtiyacım var, dedi adam
Başkasını sevebilmek için...
Çıkarıp yüreğini verdi kadın.
Korktu adam...
Beni sevmiyor musun, dedi adam.
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı.

Kadın bu şiirdekidir aslında. Kadın böyle de güzel olmalı