Kadına dokunur gibi..

"Dokunup hissetmeliyim, kartopu yapmaktan buz kesen  parmak uçlarımı ısıtmak için ağzımın ta içine sokmalıyım ki kar yağdığını, soğuk yaptığını anlayayım" dedim ve hem dünkü ilk karda hem bugünkü lapa lapa yağan kar tanecikleri seyretmek için mağazamın kapısını çekip dışarı çıktım.

Yok böyle bir güzellik abi..

Nişantaşı'nın kalabalık caddesinde karın altında olmak bir başka oluyormuş.

Kartopuyu sona bıraktım..

Önce sokak çiçekçilerini fotografladım kar taneli sulu sepkenli sarı gülle nergisleri.

Parka geçtim. Bembeyaz karla örtülü muhteşem fotografları çekerken kedi ve köpek sevdim sokak hayvanların küçük barınaklarında..

İnsanları seyrettim üşüyen insanları. Yürüyen ve arasıra karlı yolda kayan insanları. Hepsini resmettim bol bol. Ağaçları da..Unuttum aysonu ödemelerimi..

Bir simit aldım sonra kendime karşı kaldırımdaki elleri buz kesmiş amcadan. Devam ettim yürümeye Teşvikiye camiine..

Araçların üzerindeki karları kartopu yaptım avuçlarımla. Nişan aldım boyalı tarihi binaların kapılarını..

Parmak uçlarım donana kadar, burnumun direği soğuktan buz kesene kadar dakikalarca sokakta kaldım dün ve bugün.

Kışı-karı hissedene kadar..

Dokunmalıyım hissetmem için güzellikleri. Tıpkı kadına dokunur gibi..