Kadının adı yok!

Adsız kadınlar
Asılmış şehrin güncelerine
Soğuk ve ıslak duvarların rutubet ardı
Gölgelerinde!
Kara bir ışık süzmesi
Vurur gözlerinin akında
Duvar diplerinde sahipsiz
Çiçeklere


Adsız kadınlar
Şatafatlı şehirlerin göbeğinde!
Bir kadın
Elleri gülün naifliğinde
Ve sesi cılız bir kuşun çığlığı
Sessizliği böldük
Payımıza ‘’sus’’ düştü


Teki kayıp ayakkabılar kaldı
Ardında
Ve biz düş ektik içlerine…
Kadınların adı yok!


Bir ipin boynun da
Yenilmek yer çekimine
Şimdi
Kim susturur siren seslerini
Bu şehirde!


Kadının adı yok
Hâlâ bu iklim de!


Burcu Akkanlı