Kadının tercihi daima çocukları mıdır?

“LA FERHANTAİNE”’DEN  

MASALLAR 

.... 

.... 

... 

Birbirini çok seven,  

Birisi erkek,  

Diğeri dişi,  

Evlendiler bir kış günü… 

….. 

…. 

… 

Erkeğin aklı fikriydi sevdiği kadın,  

Kadının ise zikri ve fikri… 

... 

... 

Gebe kaldı kadın,  

Bir aydınlık çağla vakti… 

….. 

…. 

… 

Sevip okşardı her akşam,  

Geldiğinde işinden karısını,  

Karnındaki ortaklığın yavrusunu… 

….. 

…. 

… 

Bir yağmurlu günün gecesi,  

Tamamlandı dokuz ay, on gün,  

Doğuverdi ellerine,  

Masmavi gözlü,  

Şirin bir dünya meleği… 

….. 

…. 

… 

El bebek gül bebek,  

Yuvarlanıp gittiler,  

Gelmişti o güzel bebeğin,  

Okula gitme vakti… 

….. 

…. 

… 

İşte o süreçlerde,  

Haydi tatile gidelim şöyle bir,  

Dağları, tepeleri aşarak denizlere,  

Özlemle ulaşalım dediler… 

….. 

…. 

… 

Uzun yol almışlardı, yorgundu baba,  

Bir gecenin sabah vakti, verdi mola,  

Ağaçlı yerde, bir kuyunun yanında. 

….. 

…. 

… 

Çocuk bu oraya buraya tırmanır,  

Çocuk bu dinlemez söz, bilmez tehlike,  

Çocuk bu çıktı kuyunun çıkrık yerine,  

Sözde alacak kovayı, içecek suyu,  

Yitirdi dengesini içine düşüverdi… 

….. 

…. 

… 

Aniden feryadına uyandı annenin, baba,  

Gölgesinde yattığı ağacın altından koşarak,  

Vardı o dep derin korkunç kuyuya… 

….. 

…. 

… 

Göz göze geldiler, bakıştılar bir an,  

Hiç şüphe götürmeden baba,  

İnmek için dibe,  

Asıldı çıkrıktaki yorgun halata, … 

….. 

…. 

… 

Halat yorgun düşmüş geçen yıllara,  

Çürümüş mecali taşımaz insan bedeni,  

Alışkın bir kova suyun ağırlığına,  

Düştü kuyu dibine çocuk gibi baba da… 

….. 

…. 

… 

Kadın kuyuya eğilmiş, bağırıyor avaz avaz,  

Hem yavrusunun adına hem de kocasına,  

Kimse yok ki yardım etsin, zavallı fukaraya,  

Yardım nereden gelecek umarsızdı o an ana… 

….. 

…. 

… 

Birden hissetti omzuna dokunan gizemli eli,  

Gördü ak yüzlü, bastonlu, beyaz bir, nurlu dedeyi,  

Dede dedi ki; Kızım söyle bana istersin hangisini,  

Kızım tez elden söyle bir ölü, bir diri, getireyim sana… 

….. 

…. 

… 

Kadın çok şaşkındı, umarsız ve bitkin,  

Baktı nurlu dedenin derin mavi gözlerine,  

Ey dede sen Melek misin, Hızır mı? 

Söylesene diye sordu, sen kimsin diye,  

İkisini de versen olmaz mı ki, bana hediye… 

….. 

…. 

… 

Dede dillendi bak kızım zaman çok az,  

Haydi iste birisini getireyim canlı sana,  

Oğlunu mu istersin kocanı mı yoksa,  

Hangisi sende kıymetli ise, taktir et diye… 

….. 

…. 

… 

Kadının tercihi o kocadan olan eseri,  

Yani ela gözlü afacan esmerler güzeli,  

Dede vurdu asasını toprağa aniden hışımla,  

Gürledi gökyüzünde şimşekler peşi peşine,  

Baba uyuduğu ağacın altında, ıslak bir ölüydü,  

Çocuk anne kucağında, olmuştu diri bir peri… 

….. 

…. 

… 

Sonra ol dede, döndü ve ses verdi anneye,  

Sana bir can veren kocanı istemedin hataydı belli,  

Oysa eceli alnında sübyanın, ölecek kırkikindi vakti,  

Kocansa şimdi cenneti alemde hurilerde sevgili,  

Dedikten sonra son hızla, gökyüzünde yitiverdi… 

….. 

…. 

… 

Erhan SOYSALTÜRK 

…. 

… 

İstanbul - 2010 

…. 

… 

ERHAN SOYSALTÜRK 

Bana ulaşmak için mi..? 

Buyurun, hep beraber; erhansoysalturk@hotmail.com 

Allahuekber…….! 

… 

… 

Yazarın Dipnotu: 

“Bu Yazı Milliyet Blog’daki “BAŞKA BİR TÜRKİYE YOK” köşesi için kaleme alınmış bir; Erhan SOYSALTÜRK yazısıdır. 

5846 sayılı, FİKİR VE SANAT ESERLERİ KANUNU Telif Hakları Yasası kapsamındadır. 

Yazar ismi ve Link verilerek alıntı yapılabilir.