Kadınlarımız !..

   Kadınlarımız  !...

 8 Mart ‘a Dünya Emekçi Kadınlar Günü yaşanacak.

Bu nedenle tüm kadınların bu gününü,

yürekten kutluyorum, selamlıyorum.

Ülkemiz kadınlarının, özellikle emekçi kadınların,

çok zor bir yaşam sürdüğünü tüm dünya biliyor.

Onların Cumhuriyet yönetimiyle kazandığı haklar,

son dönemde ellerinden alınıyor, ayrıca ekonomik,

sosyal, siyasal baskı ve şiddet görüyor, öldürülüyorlar. 

Hele de bir kadın bilgisizse, parasız pulsuz yoksulsa,

yalnızsa, arkasızsa, vay haline! 

Kadınlarımızın Cumhuriyetle birlikte kazandıkları

bir hak da şairliktir.

Çünkü kadın birey değildi. Söz hakkı yoktu.

Dahası sofradaki yeri bile inciticiydi.

Cumhuriyetle birlikte Batı eğitimi alan  şiiri yazan  

bir şair grubu edebiyata adım attı.

Hepsi bu. Kadın şairlerimiz.

Şiire emek veren geçmişten bugüne kadın şairlerimiz,

Cumhuriyetle filizlenmeye başladı.

Erkek şairlere göre sayıları çok az görünüyor.

8 Mart’ı güzel şeyleri umut ederek, derdlerini

anlattıkları bir şiirle kutlayalım istiyorum.

  DOĞA VE KADIN..  ( Afife Kalender )

Anayım ben kadınım. Toprak bana benzer.

Bendim her gittiği yerde çayır çimen yetiren

yünden iplik, iplikten urba, yere keçe, yele yeldirme

deliyi uslandıran, yabanı evcil,

sütten yoğurt, ekinden başak derleyen..

Dile sözü getiren, bebeyi konuşturan,

derman sayrıya ottan, yağdan, böcekten

çamurdan çömlek, taştan duvar ören.

       ---  ----

Hayatı ben başlattım, hayat benimle sürer..

Kadınım ben, toprağa yabancı değildir ten.

Orman yangınlarında özüm yanar, kanar

damarımda ceylanların soluğu, karıncalar

kurbağaya borcumuz, yılana çiyana borç

verdikçe yer tanrı, uğuldadıkça ormanlar

nedir ki can, öteki canlılarla aynı soluk

kadınım ben, hayat benimle sürer”…

Afife Kalender