Kaf dağının kokusu portakal çiçeğindendir.

Dünya işleri işte,
Her şey rutin.
İş yaşamı, geçim derdi,
Can sıkıntıları,
Sahilin tüm özelliği,
İçmenin güzelliği bile rutin.
Boşluk, boşlukta yalnızlık,
Hatta soyluluğu yalnızlığın,
Sıradan, alışılmış.
Yanlış anlaşılmasın sakın
Banal filan değil bu rutin. 

Bir şey var ama insanları huzursuz eden,
kalpleri buran, delirten.
Rutine başkaldırı değil bu!
Postallı bir eşkıya korkusu hiç değil. 

Portakal çiçeği kokusu sardı her yanı.
Bir özlem elçisi sanki;
Gelmişten geçmişten haber veren;
Fareli köyün kavalcısı gibi,
Bin dağların çağrısı!