Kafam çok karışık!

Kafam Çok Karışık!

Sevgili dostlar. Bu yazımızın konusu maalesef yine PKK Yineterör. Maalesef diyorum çünkü terörü ne düşünmek ne yazmak istiyorum. Ama ülkegerçeği de bu. Bu yüzden bir daha yazma, düşünme mecburiyeti olmaması duası ilediyorum.

Terörü bitirmek için ne yapabiliriz? Bu soruya ana hatlarıile şöyle cevap verilebilir.

1) İç yardım ( mali-sosyal), yataklık, destek bağlantılarıkesilecek;

2) Dış yardım (mali-lojistik-silah) kesilecek;

3) Güvenlik güçleri ile içeride ve dışarıda teröristlerizlenerek etkisiz hale getirilecek.

Bu saydıklarımız acil önlemler. Hemen akabinde o bölgenin refahının yükseltilmesi için gereken önlemler alınıp hayata geçirilecek. Tabii bu sabır, şefkat, zaman gerektiren oldukça zor bir iş.

Bu işleri kim yapacak? Tabii ki Devlet, onun karar ve icra organı olan hükümet.

Peki, yapmıyorlar mı? Basından öğrendiğimiz kadarı ile yaptıklarını söylüyorlar.

İyi de öyle ise 2002 de bitme noktasına gelen PKK terörüneden bu güne kadar kademeli olarak çoğaldı? Kafam karıştı!

Bu karışıklığı çözmek için biraz beyin jimnastiği yapalım. Bu günkü gazeteden: Sayın Erdoğan'ın 18 Aralık 1991 tarihli raporunda, "Biz siyasi parti olarak resmi ideolojiyi sorgulamalıyız. Kemalist devletin geleneksel zora ve silaha başvuru yöntemi artık iflas etmiştir. Devlet terörünüde kınamalıyız. PKK ile devlet çatışmasında devlet safında görünmemeliyiz. Bunun için devletin PKK'yı bölücü, terörist ve ayrılıkçı olarak nitelendiren söyleminden uzak durmalıyız" diyor.

Yine Sayın başbakan İmralı’ daki terörist başından sayın diye bahsediyor.

Dış işleri bakanımız Dubai’de Amerika’ya bize şu kadar para verin, Kuzey Irak’a girmeyelim diyor.

Dış ve iç destekçilerin bilinmesine rağmen üzerlerine kararlılıkla gidilmiyor.

Bir hain baskını ardından ordumuzun istediği sınır ötesi sıcak takip izni çok geç veriliyor.

Kafamın karışmasında haksız mıyım?