Kafiyemde dört mevsim

Bir yıldız var gönlümde
Kararınca içim parlar gökyüzümde
Yanar, ışır gecemde
Karanlık örtünün deliğinden
Kuvvetle, inatla
Işıldar göğsümde

Bir güneş var beynimde
Gündüz oldu mu ısıtır sevgisiyle
Kalbime bağlanır konuşur sesiyle
Her bulut geçişinde
Gülümser içlerinde

Bir şelale var gözlerimde
Dolar, taşar duygularımda
Akar, coşar şarkılarımda
Tuzlar, ıslatır yakarışlarımda

Bir gülümseme var dudaklarımda
Işıtır mutlulukla
Rahatlatır ferahlıkla
Huzurlandırır sıkıntıda
Umutlandırır akşamında

İçimde dört mevsimden sesler var
Soğuk, sıcak
Ilık, serin
Güneşli, puslu
Islak, kuru

Bir mevsim aşığını
Bir kuşak bağını
Bir sebep neticesini
Bir denge eklentisini
Eyler sarar mevsimlerimde

Her mevsim bir diğerini beklerken
Yaşatır dengini umutla
Bıkmadan, sıkılmadan
Usanmadan, korkmadan

Dört mevsim var içimde
Ard arda kovalanan
Yorulmak dinmek bilmeyen
Yaşama umutla yanaştıran

3 Eylül 2006
Carolina Isolabella Özgün